Filistin halkından özür diliyorum!

Sadece geçen yüzyılın değil, yaşadağımız 21.Yüzyılın da en Büyük Felekatini yaşayan Filistinle, aynı yüzyılda yaşayan ve bu Büyük Felekat'e sadece seyirci kalan bir "insan" olarak Filistin halkından özür diliyorum.

Müslümanları bir vücudun organları gibi bir birine kenetlenmiş gören ve birinin acısını hepsinin hissetmesi gerektiğini bildiren bir dinin mensubu olarak, Filistinli kardeşlerimin trajedisini sadece uzaktan izleyen bir "Müslüman" olarak İnancımdan özür diliyorum.

Çağın değil, çağların zalimlerinin kuşatması altında açlık, susuzluk ve yoksulluk içerisinde kıvrandığı yetmiyormuş gibi, göklerden üzerlerine bombalar yağdırılan Filistinli çocuklardan, çocuklarına en iyi şeyleri yedirip, en marka giysiler almak için uğraşan bir "baba" olarak özür diliyorum.

Filistine üzerine düşen bombaları, patlayan füzeleri bir Hollwood yapımı film izler gibi, sıcak evimde ve rahat koltuğumda, çayımı yudumlarken izleyen bir "adam" olarak Filistinin çaresiz adamlarından özür diliyorum.

Bir zamanlar Peygamberleri Musa(as)'ya, "Ey Musa, sen tanrınla birlikte savaş, bizi rahatsız etme" diyen dünyaperest İsrail oğulları gibi, elim kolum bağlı oturarak onların torunlarının çağlar boyu süren zülmünü uzaktan izlemek zorunda kaldığım için, bir "kul" olarak Rabbimden özür diliyorum..

Bu umarsızlık ve bu duyarsızlık sonucu bir gün bu zalim bombalarının benim ahfadım üzerinde patladığı gün, çocuklarımın ve onların çocuklarının, "Neden bu kana susamış katillere zamanında engel olmadınız; neden bu zülmü seyretmekle kaldınız" deme ihtimalinden dolayı, bir "ata" olarak, torunlarımdan özür diliyorum.

Dünyanın tüm zalimlerine haddini bildirmeyi bir görev saymış; bu inançla, bugünün zalimlerinin atalarını bile Engizisyon zülmünden kurtarıp, kendilerine kucak açmış, bir büyük ecdadın zavallı "evladı" olmaktan dolayı atalarımdan özür diliyorum.

Sadece "özür dilemek"le görevini yerine getirmek zorunda kalışımdan, acizliğimden ve çaresizliğimden dolayı, "insalığımdan" özür diliyorum...