Filozof mu?

Daha düne kadar ben de sizin gibi bir insandım arkadaşlar!

Dün mazbatayı aldım! Fiilen kralım! Şimdi dilbilimciler “kardeşim kral fiil değildir” diyebilirler ama öyle!

Bundan sonra ıvır zıvır yazılar yazmak yok!

Memleket meseleleri, felsevi, sanatsal yazılarım, şiirsel anlatımlarım ön planda olacak!

Sabahın bu saatinde daha horozlar uyurken kalktım görüyorsunuz! Deprem oldu da! Marmaranın derinliklerinde 3 nokta 0 büyüklüğündeki depremi hissettim ve kalktım. Bakayım ülkemde ne hasar oluşmuş. Oluşmuşsa ne gibi önlemler alınmış!

Perdeyi açtığımda gördüm ki maşallah kimsenin umurunda değil! Uyuyan uyuyana. Mazbata farkı bu işte arkadaşlar!

İgoogle’ımı açtığımda “günün sözüyle” başlarım günlük hayatıma! Oradaki özlü sözler rehberim olmuştur. Bugün de Goethe’nin bir sözü vardı. Şöyle diyor rahmetli.

“Sağduyulu bir insan hemen hemen herşeyi gülünç bulur; bilge insan ise hemen hemen hiçbir şeyi!”

Ne kadar anlamlı bir söz! Kimbilir Almancası da ne kadar anlamlıdır. Bunu Pirmete’ye ve Ümit Culduz’a soracağım!

Biliyorsunuz Almancaları farklıdır!! Alternatifli düşünmek lazım!

Şimdi bu sözle güne başlayan adam ne yapmaz!

Çabuk parlamaz! Yıllar ona daha kabullenmişlik duygusu yerleştirmiştir. Neyse uzatmayayım! Okuldan beri hastayım böyle sözleri açıklamaya zaten!

Olcay Hanım vardı Edebiyat hocamız! Her yazılıda böyle özlü sözler sorardı. Kırk puanlık soru! Yaptın mı kurtarıyorsun paçayı neredeyse! Başlardım, inden Yemenden Halepten çıkardım. İsterdim ki kırk yerine elli versin de kurtarayım ! Bu sıkıntı yerleşti şuuraltıma!

Ama filozof olmak istemem doğrusu!

Felsefecilere bakarım da hiçbirinin doğru dürüst ne işi var ne de gücü! Çoğu da deli! Evde karı durmaz, çocuk zırlar, bunlar güzel söz uydurma peşinde! Serhat Allahtan bıraktı! Bıkmıştık onun Nitşe hikayelerinden! (hatırlamasa!)

“Büyük adam Abi!”

“Ulan karıya sözü geçmiyor manyağın!”

“Geçse filozof olamazdı!”

Hanımlar güzel söz isterler, doğru ama böyle mi? Gözgöze dizdize olmak isterler, sen tutmuş yanına almış, elini dizine atmış konuşuyorsun.

“Bak hanım; sağduyulu bir insan..!” (hadi lan!)

“Gözlerim?”

“Gözlerin öküz gözü şarabım. Cemalin ibadetim mihrabım!”

Böyle de canını ye!

Neyse yazı bitti! Ben gene uzanayım kanepeye! Öğleye kadar uyurum!