Fotoğraf Bas Çek İşi Değildir

Yeni bir yazımla sizlerleyim değerli sanatsever dostlar. Bu yazımda başlıktan da anlaşılacağı gibi derin bir konuya değineceğim. Ki bu konu başka konularda olduğu gibi halkımızın birçok yanlış bildiği konulardan birisi olan "bas çek canım ne olacak" konusudur.

Her sanatta olduğu fotoğraf sanatının da birçok zorluğu vardır. Sanki tuvaletin sifonunu çekermiş gibi "bas-çek" demek kadar kolay değildir bu sanatı icraa etmek. Dilerseniz bunu bir örnekle açıklayım.

Projelerimden birini uygulamak için yola koyulmuştuk. Fotoğrafın amacı Kayseri ili Hacılar ilçesinin tanıtımı üzerine olmalıydı, fotoğraflar bu yönde çekilecekti. Hacılarla da halı dokumacılığı geçim kaynaklarından bir kolunu oluşturmaktadır. Yapacağımız kurgu ile bu yönde fotoğraf çekebiliriz diye düşündüm ve başladım halı tezgahı aramaya. İlk olarak belediyenin kültür merkezi ile irtibata geçtim. Sonrasında onların yönlendirmesiyle mahalle muhtarı ve halk eğitim merkezi ile irtibat kurdum.Bu irtibatları kurmak için aşılan tepeler de işin fiziki yorucu tarafı oldu.Fotoğraf yavaş yavaş oluşmaya başlıyordu....

Halı tezgahını verdiğimiz çabalar sonucu bulduk. Ama iş tezgahı bulmakla kalmıyordu. Tezgahı Hacılar'ı gören bir yere yerleştirmek, en önemlisi de Erciyes'i gören bir yere yerleştirmek gerekiyordu fotoğrafı oluşturmak için. Bir de tezgahı bizim çekim zamanımızda alıp alamayacağımız da önemliydi tabii.

Sırada fotoğraf çalışmamızı yapacağımız alanı, yüksek bir yeri bulmamız gerekiyordu. İş burda yeri bulmakla da bitmiyordu. Bulacağımzı yere tezgahı nasıl çıkaracağız,yer çekim için uygun mu v.b. gibi sorular kafaları meşgul eden durumdu. Mahalle muhtarımız aracılığla bu sorunu da aştık. Fotoğraf oluşmaya devam ediyordu........

Türk kültürümüzün değişmeyen iki önemli karakteridir Hacivat ile Karagöz. Bu yüksek yeri bulduktan sonra neden Hacivat ile Karagöz'ü de çekmeyelim ki dedim ve onları bulmak için hemen harekete geçtim. Kurulan irtibatlarla Hacivat, Karagöz ve bir de Osmanlı cariyesi bulunmuştu. Bunların hepsi bize ayrı fotoğraf demekti.Bu modellerin kıyafetleri de ayrı bir meseleydi ama neyse ki onlar önceden hazırdı.

Halı tezgahımız, çekim yerimiz, Hacivat ve Karagöz, Osmanlı cariyesi fotoğraf için hazırdı. Ama şu var ki iş daha yeni başlıyordu. Çekim için uygun zaman belirlenecek, o zamanda modellerin uygunluğu sorulacak, ulaşım için araç ayarlanacak,tezgahın çekim alanına taşınması sağlacak gibi bir dizi konularda halledikecekti ki onları da hallettik.

Ve son aşama olan çekime sıra gelmişti. Öğleye kadar hava açıktı ama öğleden sonra hava kapandı.Bu da Erciyes'inde kapalı olması manasına geliyordu ve birkaç fotoğraf bu yüzden az zengin olacaktı; yani Erciyesi fotoğraflarımıza yansıtamayacağız demekti.Çekim yapacağımız yerin fonu birçok fotoğraf için uygun olduğu için Erciyes'in kapalı olması bizde biraz moral bozukluğu yaratsada diğer fotoğraflar için bulutların olması başka bir zenginlik demekti.

Çekim için Hacılar' a ulaştığımızda bizi değerli Hacılarlı dostlar karşıladı.Vakit kaybetmeden çekim alanına geçtik. Halı tezgahını çekim yerine getirdik, dama çıkardık.Bende bu arada fotoğraf makinemi ve üç ayağımı fotoğraflar için ayarladım. İlk modelimle çekime başladık.İlk fotoğraf halı tezgahı başında çalışan yazmalı modelim oldu.Bu arada Hacivat, Karagöz ve Osmanlı cariyesi kostümlerini giyinmeye başladılar.

İlk modelimin çekimleri bittikten sonra sırada Osmanlı cariyesinin halı tezgahı başındaki fotoğraflar vardı onları da başarıyla gerçekleştirdik.

Halı tezgahının işi bittikten sonra tezgah alandan aşağı indirildi. Sırada Hacivat ile Karagöz'ün çekimleri vardı ve onları da başarıyla gerçekleştirdik. Bu arada Hacılar halkı da çekimlerimize yoğun ilgi gösterdiler,çevremizde toplanmışlardı.

Hacivat ve Karagöz'ün de çekimlerini de yaptık ve artık toparlanma zamanıydı.

25 dk.lık çekim süresinde ortalama 25 fotoğraf çekmiştim,bu da bize yeterdi.İstesem 100 fotoğrafta çıkardı ama hem Erciyes'in kapalı olması hem de çok tüketme anlayışı bende olmaması ve elde var olanla iş yapma anlayışı bu kadar fotoğraf yeterli dedirtti.

İşte sevgili okuyucularım, fotoğraf işi öyle sanıldığı kadar kolay iş değildir.Tüm bu süreç sonucunda fotoğraflarımızı oluşturduk.Ama kimilerine göre maalesef fotoğraf "bas-çek"işidir. Yazıma son verirken teşekkürlerimi sunmak istiyorum: Hacılar Belediyesi çalışanlarına, Renkli Tebeşir Kültür Sanat Derneği'ne ve oyuncularına, modelime, sayın muhtarımıza ve sevgili Mustafa Tuna'ya teşekkürü borç bilirim.Sağolun, varolun.......Selam ve saygılarımla.....