Fuar Açıkhava'da NİLÜFER ile anılar deryasında...

Ayten Dirier

1970’li yılların başı… İlk gençlik çağımızda; çaylarda, eğlencelerde, yaş günü kutlamalarında plaklar eşliğinde dans ederek eğlenirdik. “Dünya dönüyor sen ne dersen de, yıllar geçiyor farketmesen de” eşliğinde bizi pistlerde döndüren buğulu sesin sahibi de biz yaşlardaydı… Hafta Sonu gazetesi'nin "Altın Ses Şarkı Yarışması"na katılarak birinciliği ve şöhreti kazanan buğulu ses, 15 yaşındaki Nilüfer’den başkası değildi.

Nilüfer'in profesyonel müzik yaşamı 1972 yılında "Kalbim Bir Pusula" isimli 45'liğiyle başladı. İtalyan okulunda okuyan sanatçı, o kadar bizdendi ki, yıllar sonra Ermeni olduğunu duyunca şaşırıp, hayret etmiş, daha çok sevmiştik. Diğer sanatçıların aksine pek sessiz ve derinden giderdi. Güzel sesli annesinin onu bir gölge gibi her yerde izlemesini dün gibi hatırlarım.

Nilüfer, daha sonra kaydettiği “Geceler”, “Sensiz Olmaz”, “Sen Mühimsin” gibi albümleriyle Türk Pop Müzik dünyasında yıldızlaşıp, bir efsane haline geldi. 1973-1978 yılları arasındaki dönemde, sürekli altın plak kazandı. Defalarca yılın kadın sanatçısı seçildi. 1980'lere girildiğinde müziğini biraz değiştiren Nilüfer, Osman İşmen'in yaptığı aranjmanlarla, Türk Müziği ve arabesk parçaların pop versiyonlarını seslendirdi. .

1990'larda da oldukça ilgi toplayan albümler yaptı. "Yine Yeni Yeniden" (1994), "Ne Masal Ne Rüya" (1994), "Nilüfer'le" (1997) ve "Yeniden Yetmişe" (1998) adlı albümler, Nilüfer'i yayınladıkları tarihlerin en değerli sanatçılarından biri yaptı.

1992 yılından beri Unicef'le ilgili çalışmalar yapan Nilüfer, 1998 yılından bu yana da Unicef'in iyi niyet elçisi... Gençliğimize şarkılarıyla damga vuran Nilüfer’i ve şarkılarını, büyüsüne kapıldığım Türk Sanat Musıkisi, ikinci plâna itti. Yıllar sonra kızım ve İzair Koordinatörü sevgili Mine Öztürk’ün önerisiyle, 3 Ekim 2009’da İzmir Fuar Atatürk Açıkhava Tiyatrosunda, Nilüfer ve ilk gençliğimle karşı karşıyaydım. Plaklardan taşan o canlı ve buğulu sesin yerini dingin bir ses almıştı. Zamanı fiziken durduran sanatçılardan biri olarak, gençlere meydan okuyan bir havayla sahne aldı ve Türkiye'nin en önemli müzisyenlerinden oluşan özel orkestrası, sempatik üç vokalistiyle hem nostaljik, hem de son albümü “Hayal”deki parçalarla hayranlarını yine yeniden fethetti. Arzu Kaprol imzalı 4 farklı kostümü ve özel sahne düzeniyle göze de hitap eden Nilüfer, sanat hayatının ilk konserini İzmir'de verdiğini söyledi. İlk sahne deneyimini sanatçı şöyle anlattı: "O konserde Ajda Pekkan, Füsun Önal, Selda Bağcan gibi sanatçılar da sahne alıyordu. Büyük bir heyecanla üç şarkı seslendirdim. Çok büyük alkış aldım. Bu bana hem büyük bir mutluluk verdi hem de kendime olan özgüvenimi artırdı."

En son 10 yıl önce Fuarda konser verdiğini ve İzmir’i çok özlediğini belirten sanatçı, programına nostaljik parçalarıyla başladı. Eteği geniş şeritli nar çiçeği kırmızısı elbiseyle sahne alan Nilüfer, daha sonra kostüm değiştirip, gelinliği andıran beyaz tuvaletiyle geri döndü. İkinci yarıda krem rengi bir tuvalet ve -Ajda’ya nazire yaparcasına- fuşya renkli mini kostümüyle zamanı durduranlar arasında, "ben de varım" dedi. Vokalisti ve izleyicilerle, “Gel gel sarışınım” şarkısını coşkuyla söyleyip, İzmirli Sezen Aksu’nun kulaklarını çınlattı. Programın sonlarına doğru da ayakkabılarını çıkartıp sahne kenarına oturarak ve seyirciler arasında sevgi gösterileri içinde dolaşarak şarkılarıyla yüreğimize, dansıyla gözlerimize hitap etti.

-Beni yine sev

-Böyle ayrılık olmaz

-Tek başına

-Her yerde kar var (Adamo nerelerde şimdi?)

-Yaşamak ne güzel şey

-Boş vermişim

-Yolcu yolunda gerek

-Karar verdim

-Hayalini gerçekleştir ki

-Her şey bitti anlamadık

-Ah namussuz akşamlar

-İspanyol meyhanesi (Timur Selçuk’un sesi pek çıkmıyor!)

-Bir bilseydin

-Haram geceler

-Potbori(Kırık ayna)

-Of aman aman

-Git ona benden selam söyle

-Hey gidi günler

-Başıma gelenler hep senin yüzünden

-Oh ya oh ya

-Dünya dönüyor

-Git git işine geriye dönmem

-Seni ateşe atsam hoşuna gider mi

-Tanrım ya bizi barıştır, ya buna alıştır

-Kim arar seni kim arar

-Bir liste

-Neyi özlüyorum, neyi bekliyorum

-Kavak yelleri -Erkekler ağlamaz

-Agora meyhanesi (Onur Şenli orda mıydı?)

-Sevemez kimse seni

Konser arasında yürüyüş yaparken, yıllardır görmediğim arkadaşlarımla karşılaşmam ayrı bir sürprizdi. “Müzik ruhun gıdasıdır” diyenler, iyi demiş… Günün hay huyundan, sorunlardan sıyrılmak, anılar deryasına dalmak için arada canlı müzik dinlemek gerekir.

Teşekkürler Nilüfer, seninle “yine beni benden aldı hatırâlarım…”

Ayşe Nazlı’nla sevgi yüklü mutluluk yoldaşınız olsun!