Fukara

Bazen ağlardı bizim fukara
Bazen dağlardı yüreğini.
Yüce dağlar gibi titreten bakışları vardı
Hep böyle ağlardı bizim fukara

Bazen severdi bizim fukara
Bazen döverdi dizlerini.
Fırtınadan önce sessizliği vardı
Hep böyle susardı bizim fukara

Bazen biterdi bizim fukara
Bazen dererdi güllerini.
Gül kokusu mahzunluğu vardı
Hep böyle yaşardı bizim fukara

Birgün göçtü bizim fukara
O gün bulutlar ağladı.
Rahmet gibi yağdı toprağa
Hep böyle yağardı bizim fukara. . .

Gökhan Cenker