Galata Kulesi

Galata Kulesi ile yanmıştık;

Onarıldık, uzadık, göğe uzandık.

O minik adamla atlamıştık.

Atlayamamışız oysa!

Biraz kötülük kalmış,

Köprünün tuğlalarına tututan ellerimizde...

Bir kahve içtik üzerine.

Yıldızlar göz kırptı ardından;

Ey Hilal, bağır istiklalini masumiyetin;

Duvardan hiç tutunmamış ellerimizin !

Bir kaç nefes ile yaşayan hava;

Sar Galata'yı, koru, kolla !

İnsanlığı bırak insanları saracak rüzgara,

Uzanabildiğin kadar uzakta...

Ve uyut Galata'nın acılarını;

Yum gözlerini minik adamın !

( Ü.Y.Oğuzcan'ın oğlu anısına )