Galatasaray ezdi: 3-1

Bazen yenersiniz ama futbol olarak iyi olmayabilirsiniz. Bazen de iyi oynar ancak yenemezsiniz.

Bu akşam ise, Galatasaray Fenerbahçe’yi ezerek yendi dersek abartmış olmayız. 3-1'lik skor bile maçın hakkı değildi.

Maç öncesi, “eğer Galatasaray maçı 11 kişi tamamlayabilirse en azından yenilmeyecektir” diye düşünüyordum, en korktuğum şey buydu.

Galatasaraylı futbolcuların çok hırslı oynamalarının yanı sıra, kart görecek hareketlerden sakınması bence maçın kazanılmasındaki en önemli faktördü.

İlk yarıda 4-5 fark olması gerekirken 2-0 bitmesi Fenerbahçe adına şanstı. Kanatlardan bindiren, göbekten delen, şut çeken, pres yapan, nefes aldırmayan, gol pozisyonlarını bulan Galatasaray’dı.

İkinci yarıda ise doğal olarak vites küçülten Galatasaray, rakibini daha çok sahasında karşıladı ancak gol pozisyonları vermedi. Daha çok kendi yarı alanında oynamasına rağmen, önceki maçların aksine bu kez her pozisyonda ileride çoğaldılar ve bu yarıda da gol pozisyonlarını bulan taraf oldular.

Bence bu akşam en önemlisi; Galatasaray’ın ilk defa bu maçta organize ataklar yapmasıydı. Gelecek adına umut veren buydu.

Bu maçla ilgili tebrik edilmesi gerekenlerin listesi çok kalabalık:

Skorda geri düşmelerine rağmen maç boyunca centilmenliği elden bırakmayan Fenerbahçeli futbolcuları,

Sahaya yabancı madde atmayan, aşırı hareketlerde bulunmayan, takımına “daha iyi oynatıcı” desteğin nasıl yapılması gerektiğini yavaş yavaş öğrenmeye başladığını ortaya koyan Galatasaray taraftarlarını,

Ayrıca maç öncesi yaptıkları tribün gösterileri nedeniyle ultrAslan’ı,

İyi bir maç stratejisi ortaya koyan ve takımı isabetli bir kadro seçimiyle sahaya çıkaran Fatih Terim’i,

Yıllar sonra Galatasaray’da sağ bek sancısını bitiren Ebue’yi,

40 yıllık Galatasaraylı gibi oynayan Melo’yu,

Beni yalancı çıkaran Emre Çolak’ı,

Umduğumun çok üzerine çıkan Elmander’i,

Ciğerlerinin son haddine kadar mücadele eden tüm Galatasaraylı futbolcuları,

Maçı hemen hemen hatasız yöneten Fırat Aydınus’u

..tebrik etmek gerekir.