Geç yazılmış bir şiirdir aşk

Sen, sesine yabancılaştığım şair,  

Hadi benim için bir şiir yaz. 

Dökülsün aşka dair duyguların; 

Tek kişilik türkü olsun,  

Yalnız benim için okunsun 

Güne hasret mısraların... 

Yüreğimin masalı ol, sesi ol,  

Beni anlatsın dilin; 

Döl yatağında kuruyup ölmesin isteksiz cenin,  

Sessizliğin kollarında büyüsün,  

Kömürden gözleri yüzüne çakılmış bebeğin... 

Biliyorsun,  

Martı sesine benzemez aşkın sesi; 

Şafağı karanlığa gömer,  

Hoyrat ve insafsızdır! 

Sel olur, deprem olur, acı olur; 

Zamanın oyununu bozar! 

Varlığı unutturur,  

Yokluğu kucağında büyütür. 

Tek başına ağlayamaz,  

Tek başına yürüyemez,  

O, tek başına ölmeyi bile beceremez!.. 

İşte bu yüzden; 

Yazılı bir belge olsun istiyorum elimde. 

Sen bana geç kaldığında 

Ve ters düştüğünde,  

Ben sana sırt döndüğümde 

Ve hiç oduğumda,  

Zaman geçip gittiğinde,  

Ay parlayıp, güneş soğuduğunda,  

Eskimiş aşk penceresinden 

Kar kokusu girdiğinde,  

Şiirin konuşsun benimle; 

Bir hatıra gibi,  

Bir yok oluş gibi 

O dokunsun yüreğime,  

O öpsün sevdamın dudağından!.. 

Bahar gelmese de,  

Dört mevsim kış olsa da!.. 

22 Aralık 2010 

Rukiye Çelik