Geçmişini sırtında taşıyana...

Hayat bitiş ve başlangıçlardan ibarettir. Ve birşey bitince hayatında, başka bir eve taşınman gerekir. Pencereleri başka bahçelere bakan, gün ışıkları alışmadığın bir taraftan gelen başka bir eve. Ve eğer hayatını gerçek anlamda yeni üzerine kurmak istiyorsan eski evinden bir peçete bile götürmemelisin oraya. Boşver, evinde şimdilik perdeler eksik olsun, sofrana oturduğunda çatalın eksik olsun ama alma yanına eskiye dair hiçbir şeyi. Eğer geçmişi sırtında taşıyorsan hala, evin ev değil hayalet köşk olacaktır unutma...

Küçük bir sandık alabilirsin yanına taşınırken. Hep dolabın bir köşesinde duracak, içini açıp bakmayacağın ama orada durmasından hoşnut olduğun küçük bir sandık. Ve geçmişten gelenleri biriktirdiğin ama onun içine saplanıp kalmadığın koca bir hayatın olacak. O sandığa bakıp ağlamayacaksın. Onun orada durduğunu bileceksin ama açmayacaksın. Onu yayıp dökmeyeceksin evinin merdivenlerine. Dökmeyeceksin ki; o merdiveni çıkmaya çalışanın ayaklarına dolanmayacak geçmişin, onu tepeden aşağıya yuvarlamayacak, kolunu kanadını kırmayacak.

Ve evini paylaştığının küçük sandığına da saygı duyacaksın. Onun yerini sormayacaksın. Gizli saklı karıştırmayacaksın o sandığı. Bileceksin ki; o sandığı karıştırdığında canı yanan, elleri kanayan sen olacaksın. Geçmişin yükünü almayacaksın sırtına. Geçmiş önyargılar oluşturur bileceksin. Ve yeni olana tüm saflığın ve önyargısızlığınla gideceksin. Onu O olarak kabul edeceksin. Kıyaslamayacaksın. Bileceksin, her insan ayrı bir dünya gölleri, nehirleri, göğü, balığı, yeşili, ağacı birbirine benzemeyen... O insanın yeşilinde başkasının tonunu görmeyeceksin, o insanın ağacından başkasının meyvesini beklemeyeceksin, o insanın çiçeğinden başka bir renk ummayacaksın. Tüm kalbinle kucaklayacaksın yeniyi eskileri sandığına doldurarak.

Hayat başlangıç ve bitişlerden ibarettir... Her başlangıç kesilip atılmasıdır eskiye dair göbek bağının ve saygı duyulmasıdır yerinde duran göbek çukuruna...

RESİM: Jeff Mihalyo