Gel de gör halimi

Dün sizdeydim
Kapıyı annen açtı
Kimsiniz dedi.
Cevap veremedim.
Yaşlı gözlerle öylece kaldım.
Eski sevgilin olduğumu söyleyemedim.
Seni görmesem de İçerden gelen kokuya,
yaşadığın yerin kokusunu hissetmeye bile razıydım.
Kendimi tutamayıp olduğum yere oturup hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.
Annen beni içeriye davet etti.
Cam kenarındaki koltuktan bahsederdin o koltukta oturdum.
Seni hissedebilmek adına her yeri gözden geçirdim.
Bol bol nefes alıp verdim.
Seni içime çektim.
Evin kokusundan, annenden hatta bardaktan bile medet umdum.
Sana dokunur gibi bardağa dokundum.
Bir an gelebileceğin aklıma geldi ve aniden kalktım
Uzun bir yürüyüşten sonra sana bu satırları yazmaya karar verdim.
İnsanın ufak sandığı yalanlar hayatlarını derinden etkileye biliyormuş.
Şimdi çaresiz kaldığıma inandığımda
yazdığım, medet umduğum satırları okuyorsun.


GEL DE GÖR HALİMİ

Gül pembe tenimde
Güller açmaz olmuş
kanadım kırılmış
Kollarım kalkmaz olmuş

Bedenimin iniltisi duyulur,
Bedenim günden güne erir olmuş
kıyamazsın sen bana gel
Sevdiğin sana nasıl el olmuş