Gençlik

Türkiye’de yaşanan süreçte görülen o ki; cemaatleşen bir yapıda kullanılan ve İslâmi duyguları sömürülen gençler var.

Bugüne kadar istediğini elde edemeyen, muhtaç,umutsuz ve aidiyet ihtiyacı içinde olanlar kendilerini kucakla
yan,dayanışmacı bir zihniyetin hakimiyetinde.

1985’lerde ortaya çıkan Türk-İslam Sentezi ile Türk’ü devreden çıkararak sadece İslam’ı ön plana çıkarıp, tarikat (cemaat) ve ticaret ekseninde önemli bir güç haline gelip, yurt içi ve yurt dışında örgütlenmesini sürdüren bu oluşum,planlı ve programlı bir şekilde yapılan tarikat toplantıları ve toplanan bağışlar ile Arap ülkelerinden gelen desteklerle, 90’ların başından itibaren finans kurumlarıyla ve bankalarıyla ekonomik bir güç olarak,özel
likle 80 sonrasında eğitim alanında da boy göstererek;okullar, dersaneler,yasa dışı Ku ran Kurs’ları, camiler ve kahvelerde kitap okumayan, sığ kültürlü, apolitik gençliği hedef kitle olarak seçip, kendilerine itaat eden bir ku
şağı oluşturmaya çalışıyor.

Taşradan kente gelen gençlerin, tarikat evlerinde, tarikat okul ve yurtlarında ücretsiz ağırlanması, gerektiğinde ekonomik olarak desteklenmesi ve İslami rejime gönül veren bireyler olarak yetiştirilmesi süreci “her ne ka
dar bu çevrelerce kabul edilmese de” daha sonraki süreçlerde bunun böyle olmadığı, bu ortamda yetişen genç kuşakların en azından seçmen niteliği kazanınca, beslendiği ortama uygun olarak, bu doğrultuda söylemleri
olan partilere oy verip bu partileri iktidara taşımasıyla ve kendilerine özgü yaşam koşulları oluşturmalarıyla dik
kat çekiyor.

Bu sistem;eğitim,finans gibi alanların yanı sıra,yandaş medya ile de desteklenerek,daha güçlü ve etkin bir olu
şum haline geliyor.

Birey kültürünün tam yerleşmemesinin de etkileriyle,özellikle ekonomideki “kayıt dışılık” gibi toplumsal ve siya
si alanda da cemaat etkileri ile şekillendirilmeye çalışılan siyaset yapısı ortaya çıkıyor.

Biat ve itaate dayalı bu örgütlenmenin sonucunda sağlanan sermaye birikimleri bu yapının daha etkin ve güçlü olması için kullanılıyor.

Günümüzde bu zihniyetin yansımaları olan bazı gençler,Kurtuluş Savaşı gerçeğini bile göz ardı ederek, Atatürk’
ü adeta reddeden ve Kurtuluş Savaşını belki de “imam “olduğunu zannettikleri (oysa adı İmam) “Sütçü İmam’ a”dayandıran düşüncelerle ve hangi devirde yaşadığını bilmedikleri Nene Hatun’la açıklamaya çalışıp,İngiliz e
gemenliğinde daha özgür olacaklarını söyleyebilmektedirler.

Gençlerine,çocuklarına bayram armağan eden Atatürk gibi kurucuya sahip olan bu ülkenin gençleri ; araştıran, keşfeden,sorgulayan,gerçeklerle yüzleşebilen,yaşama sevincini hiçbir zaman kaybetmeyen ve Cumhuriyet ile o
nun değerlerine sahip çıkıp, çağdaş uygarlığı benimseyen gençler olmak yerine bir yandan Humeyni sevgisine sığınan, diğer yandan İngiliz himayesini hoş gören gençler olmamalıdır.