Gerçekle Olan Savaşımız

          Evrende an ve an gerçekleşen gece ve gündüz gibi değişimleri anlayışla karşılarız. Mesela gece olduğunda gündüz, gündüz olduğunda gece olması için ısrarcı olmayız. Değişimin konusu kendi konfor alanımızla ilgili olduğunda ise aynı bilgeliği göstermeyiz. Ev, aile, iş, dostlar, araba vb. gibi bize ait olduğunu düşündüğümüz şeylerin aynı şekilde kalmalarını isteriz.

          Evrendeki diğer her şey de olduğu gibi bakış açımız başta olmak üzere yaşam içinde sürekli değişime uğrarız. Bu değişimlerin bazıları hoşumuza gider, bazıları ise hoşumuza gitmez. Hoşumuza gidenleri bırakmamak adına sürekli onlara tutunuruz. Hoşumuza gitmeyenlerin ise eski haline dönmesi için çaba harcarız. Hoşumuza gitmeyen bir değişimin var olma sebebi daha önce atılan bir tohumdan kaynaklanır. Ve bir kez var olan bir tohumun eski haline dönmesi teknik olarak mümkün değildir.  Bu gerçeği yok saydığımızda ise kendimizi çaba harcar bir halde buluruz. Hatta bazen duvara tosladığımız da olur. Duvara toslama halleri gerçekle savaştığımız anlardandır. Ve şimdiye kadar gerçekle yaptığı savaşı kazanan olmamıştır.

      İsterseniz şu aralar gerçekle savaş halinde olduğunuz alanlara şöyle bir bakıp oralarda hangi gerçekle savaştığınızı bulmaya çalışın. Ama önce Sogyal Rinpoche’nin The Tibetan Book of Living&Dying kitabında bahsettiği “5 bölümlük Otobiyografi” isimli şiirine bir göz atın.

1-Sokakta aşağıya doğru yürüyorum

Yürüyüş yolumda bir derin bir delik görüyorum

Deliğin içine düştüm

Kayboldum.. umutsuz durumdayım

Burada olmak benim hatam değil

Sonsuza kadar buradayım, çıkışı bulmam çok zor   

2-Aynı sokaktan tekrar aşağıya doğru yürüyorum.

Yürüyüş yolumda derin bir delik var.

Onu görmemiş gibi yaptım

Tekrar deliğin içine düştüm

Deliğin içinde olduğuma inanamıyorum

Burada olmak benim hatam değil

Buradan çıkmak bayağı zamanımı alacak.

3- Aynı sokaktan aşağıya doğru tekrar yürüyorum

Yürüyüş yolumda derin bir delik var.

Onun orada olduğunu gördüm

Yine de deliğin içine düştüm.. Bu bir alışkanlık oldu

Artık gözlerim açıldı

Nerede olduğumu biliyorum

Bu benim hatam

Hemen bu delikten çıkıyorum

4- Aynı sokaktan aşağıya doğru tekrar yürüdüm.

Yürüyüş yolumda bir derin bir delik vardı.

Etrafından yürüyüp geçtim

5-Artık başka bir sokaktan yürüyorum.

Her Daim sevgi ve ışıkla

www.nefestr.com

sibel.kavunoglu@gmail.com