Gidişin İnsanın İçinde Yara

Sensizliğin zerre kadar kafamda kalmadı

Ben sessizliğin kurbanı oldum şimdi

Hayat düşe kalka götürüyor beni

Suskunluğumun ecrini

Yakalıyorum belki

Gözlerim gözlerini ararsa sokaklarda

Dönüşleri yok oldu yarınlara

Geçmişimi sildim bir hatırlatmamacasına

Kayboldu çöplüklerin ortasında

Süpürülen yerde kalmadı izlerim

Bakışlarımda sensizlik ile yok oldu özlemim

Kalkmaya direniyor şu naçiz bedenim

Var oluşunla yok oluşun arasında kaldı

Yürüyemeyen dizlerim

Öpmek bile dudakların arzusu

Düşünceler geçmiş saatin vuslatı

Gidişin insanın içinde yara

Kalan olaylar içinde vaka

Dönüşü olmayan hallerim

İsmail Esiner