Gökyüzünden yere çakıldım!

Bir uçurtmaydım ellerinde,
Bulutlara doğru süzüldüm
Kuşlar kadar özgürdüm, kanat çırpıyordum derinliklere
Yağmur başladı, bir damla.. Ve bir damla daha düştü tenimize..
Islanıyorduk dudaklarımız birleştikçe..
Gözlerinde boğuluyordum, ellerinde can buluyordum,
Bir an geldi ne olduğunu anlamadım.. ?
İplerimi kesmişler, gökyüzünden yere çakıldım!
Ağır hasar aldım...
Hayalkırıklığı payım yok benim diyordun ya,
Ben o payı bu sefer minimumda bıraktım..
Sana güvendim.. İnandım.. Kandım..
Sen Candın.. Ruh ikizim sandım..
Ama ben Yandım..
Gökyüzünden yere çakıldım...
Huzurum nerde? Işığım nerde?Payıma düşen ne?
Sendeydi nerde?
Yalan mıydı hepsi? Hani rüya değildi?
Uyandım mı ben? Gün karanlık bana..
İnsan evladıyım ben, duygularım var benim
Senle büyüdü hepsi, kocaman oldular..
Şimdi elinde kör bir jilet, deştin onları, acıttın, kanattın..
Geçer mi be.. geçer! bu da geçer.. bende artık kendinden geçer!
Gökyüzünden yere çakıldım...