Şimdi Uyumalıyım

Zaman herşeyin ilacıdır ya, işte o yüzden, o zaman gelsin diye, sadece ama sadece uyumak istiyorum..

Günler, aylar koşarak, atlayarak geçsin, mevsimler dönsün, sonbahar gelsin, ardından kış ve yeniden ilkbahar gelsin, taptaze, yepyeni bir ilkbahar.. Yeniden yeşersin umutlarım, yeniden enerjimi toplayayım, yeniden inanayım hayatın tüm güzelliklerine, yaşama sevincim her yanımı kaplasın..

Şimdi çok uzak bunlar, giderek uzaklaşıyorum ilkbahardan. İşte o yüzden ben uyuyayım, günler, aylar geçsin, mevsimler dönsün ve yine ilkbahar gelsin. Heyecanlarımı getirsin, amaçlarımı, farkındalılığımı, paylaşmayı, güvenmeyi, inanmayı, boşa boşvermeyi, doluya sabretmeyi, üzüntüleri azad etmeyi..

Ben uyuyayım, gözlerim kapalı olunca hissetmem belki anlamsız gelenleri, görmem belki zalimleri, bir rüyaya dalarım belki, yalınayak yeşilliklerin ortasında koşarken görürüm kendimi ve yine ayakkabılarımı aramaya başlarken, havalanırım gökyüzüne doğru ve uçamaya, süzülmeye başlarım bir sığırcık misali, belki öterim bile.. Şimdi uyumalıyım tüm can acıtanları unutmalıyım, hapsetmeliyim kendi kötülüklerini vicdan mahkemelerinde...