Gönül ki içinde Ateş yanar

Gönül ki içinde ateş yanar, har har

Üşüyorum sanki üstüme yağıyor kar

Nazlı yar bakıyor uzaktan bana

Gidemiyorum yanına içim yana yana

Ol canan gülümser mi beni görünce

Ben de severim onu her gördüğümde öpünce

Avuç içi kadar yürek aşk için atar

İnanın kalbe hep mutluluk katar

Aşk ateşidir gönülleri yakan

Hayatın içine hayat katan

Gözlerim ufukta beklerim nazlı yari

Gelmezse ağlar yüreğim durmaz gayri

Tam bir muamma bilinmezlik hayat

Olduğu gibi yaşa içine az kat kendinden tat

Hayat bazen bazen tek olursan üzdürür

Dostun yaren varsa berabersen çoğu zaman güldürür

Bunalırsın tek başına kalırsan kahrından ıssız ıssız

Bak gökyüzüne hep yana yana doğuyor tek değildir yıldız

Gönül'kü içinde kor alevler yanar

Yakar ki içinde aşkı taşıyanı sanma ki hep ağlar

inleyen feryat eden aşkta bulmaz sefa

Gönül yari görünce çeker zevki sefa

Var kalbinde bırakma imanı

Bak gelip geçiyor ömrün zamanı

Ufukta doğan ışık kararıyor bak

Var git Allah ile ol kalbini onun ile yak

Olmazsan Allah ile nefsini kapar şeytan

O zaman gözlerinde yaş yerine akar kan

Şeytan zalimlikle meşguldür yoldan çıkarır

İman zalimleri şeytanı Allahın izni ile çamura batırır

Kuvvetli olunca iman şeytan kaçar bucak bucak

İman ile sar insanları sar kucak kucak

Kaçma sende insanlarda bucak bucak

Gel ey canan sarılalım öpüşelim kucak kucak

İlahi  ateşin feyzi alevi sarmaya görsün bedeni

Sabahlar ganimettir ilahi aşkın feyzi için göreni

Seni her şeyinle sevdim ben ey canan

Senin için kalbim her daim yanan

Tut dedim ellerimden, çıkar beni bu kör kuyulardan

Duymaz gayri sırt çevirdi canan bakmaz artık yüzüme ovalardan.