GÖZLER UFUKTA YA GÖNÜLLER?

Şimdiye kadar eylülü gördük, temmuzu da,

uçaklar, savaş uçakları geçti, tepemizden

korkuttular bizi, korkutmaz olurlar mı hiç?

ölüm kusuyordu, uzakta pek uzakta değil,

çoluk çocuk demeden, organik olan her şey

temel taşına, toprağa dönüşüyordu bir anda

çelik kanatlı kuşların içi organikti, o zaman

sonra, inorganik kuşlar, çeliğin yerine

yarı plastik, incecik kelebeğe dönüştüler,

küçüldükçe küçüldüler, insanın içinden

insana hiç hissettirmeden delip geçtiler,

yapay beyin yapıldı, beden aynı sıcaklıkta,

manuel olanlar, önce tam otomatik oldular,

dokunmatik tuşlu panellerle tanıştık sonra

insansız makineler, kamyonlar, uçaklar

insansı insanlarla tanıştık, maskeliydiler

şimdiye kadar bir devir, devrin sonunda

son insan darağacında, “elveda” demekte,

yepyeni bir çağa, zamana yolcudur dünya