Gözlerimden, gözlerini izlemek ne güzel şey!

Dün gece uyumak için gözlerimi kapattığımda gözümün önünde hayalin belirdi birden. Aklıma düştün gecenin bir yarısı. Öylece bakıyordun bana, korkmuş muydun bilmiyorum. Ya da bana öyle geliyordu. Yoksa üzgün müydün? Sanki bana bir şeyler anlatmak istiyordun. Belki de kalbinin derinliklerinde bir yerlerde ben vardım, belki sen de o saatlerde beni düşünüyordun, kim bilir?

Gözlerimi açmak istemiyordum. Hayalin yok olur ve seni tekrar göremem diye korkuyordum. Yine bir anda kaybolabilirdin, gidebilirdin benden kaçabilirdin. Gözlerimi iyice, sıkıca kapattım seni kaybetmemek için. Bir şeyler anlatmaya çalışıyordun. Acı çekiyordun halinden belliydi ama diğer taraftan da hafifçe gülümsüyordun. Sanki kötü bir olay sonrası yaşanan mutluluğu anlatıyor gibiydin bana. Yoksa beni anladığını mı anlatmak istiyordun? Yoksa yanlışının farkına mı vardın, beni üzdüğünün, kırdığının farkındaydın da onu mu telafi ediyordun?

Kırgınlığımı telafi etmek kolaydır bunu biliyorsun. Hele de kıran sen olunca bir tebessümün yeter bana. İstersen tebessüm de etme, yanımda olman tüm kırıklarımı onarır benim. Belki de bunu bildiğin için hayalin karşımda. Gözlerimden, gözlerini izlemek ne güzel şey? Hiç konuşmadan, birbirimizi kırmadan anlaşmak sadece ikimize mahsustur herhalde.

Keşke konuşurken de anlaşabilseydik kırmadan, kırılmadan. O zaman kalpteki çatlakları yok etmek için ayrı kalmamıza gerek yoktu. Uzaklara gitmeden de birbirimizden, ayrı kalmadan da kalplerimiz yeniden gülebilirdik. Ağlanacak halimize bile gülmedik mi bazen, ağlarken bile gülümsemedik mi birbirimize.

O an gözlerimden yaşlar akıyordu. Gözlerim yanıyordu sevdan yüzünden. Ama ben onları açmak istemiyordum. Hayalin karşımdan gitsin istemiyordum. Ama bu acıya da dayanamıyordum. Ağlamak istemiyordum ama ağlıyordum işte, kahretsin. Gözlerimi açmak zorundaydım artık. Yine gel hayalime, olur mu? Bu sabahın ilk ışıklarında suretini değil aslını görmek istiyorum. Sen de o an beni gördüysen ve benim gibi ağladıysan bir daha ki sefere bana kendin gel. Kendin gelemezsen hayalini gönder. Yeter ki seni göreyim, güzel yüzün bana mutluluk versin yeter ki...

Genç Osman