Gözlerin ömrümün son durağı

Şiirler yazılmamış gözlerine müptela bir ruhum ben.  Bir yanım sevda karası gözlerinin en güzel nazarı, bir yanım aşkın rengine bulanan gökkuşağı. Sensizliğin ortasında kalan bir ruhun yıldızlarda aşk diye seni arayan yanıyım ben. Bir yıldız kaydığından gökyüzünde korkularım hep yüreğine bir gül dikeni batmış hissiyatı ve seni kaybetmekten korkan bir çocuğum ben deniz kenarında. Ben yıldızlara baktığımda ancak seni izleyip, mutlu olduğunu düşünüyorum. Bırak şimdi dilimden gelip geçen kelimelerin samimiyetsiz hallerini bir kenara, umutsuzca yaşanan yokluğun ortasında sensizliğe bir rest çekmişim ki sorma gitsin. Aşk başka şey,  tarifi dikilemeyen. Gözlerinin en kara zamanında geceyi kutsayan bir dua gibiydi ruhumda seni hissetmek.

Şimdi hayat denen yolda sana varırken, ellerimin ortasında kanatırcasına sıktığım güllerin dikenlerinin verdiği acıyı bile kanıksadım artık. Acımıyor canım. Çünkü biliyorum ki sen gözlerin ömrümün son durağı olacak ve sen benim en kıymetlim olduğunu öğreneceksin. Güleceksin ömrünce, sıkıntıları yok edeceğiz birlikte, sen güleceksin, benim ömrüm şiir gibi uzayacak.

Sana sevgimin en derin yerinden sesleniyorum, beni duymadığın zamanlar oluyor mu bilmem ama ben bu âlemden göçünce bile sesimin en üst katmanlarda senin için saklandığını biliyorum. İçim rahat sevgili, sen gelmeme ihtimaline karşı ve bir yerde karşılaşmama durumunun karşısında, nasip denen güzel tevafukun ortaya çıkmadığı zamanda ruhuna baktıkça ben senden yaşayacağım aşkla. Emin ol seni kimse benim kadar sevemez ama bunu görmek için türkülere konu olmamamız gerekir.  Bilirsin türkülerin hikâyesinde kavuşmasız efsane aşklar yatar, ben onlardan olmak istemiyorum seninle. Gel biz seninle aşkın en güzel renginin ortaya çıktığı yerlere gidelim, ortak dualarımız olsun seninle. Sonrasında senden ayrı kaldığım her saniye yokluğuna bir başkaldırıdır. O zaman isyanları dudaklarına sürmek niyetiyle yol alacağına, iyilik adına niyetlerinle gel bana adım adım.

Sorgulama artık sevgili isyankâr bir insan olmanın zamanı da vardır elbet bu hayatın ezilen yanında. Ama gel gör ki seni sensiz yaşadığım zamanlarda bile geceme düşünce yıldızlar, ay parçalanınca yere düşmüş bir cam gibi, gözlerinin son durağım olduğu düşüncesi bile silip atıyor hüzünlerimi. Kalemimde acılarım temizleniyor, ojeni temizler gibi.

Dudaklarındaki tebessümü kimselere çaldırma emi, verme gözlerindeki nazarın yıkıcı güzelliğini, bak ben yokum şimdi belki ama alnına yazılan yazının bir yerinde adım varsa bekle beni. Ben seni bekliyorum yıllara meydan okurcasına. Düştüğüm zamanlarım oldu, kanadı dizlerim sanki yolda giden at arabasının ardında sallanan çocukluğumun bir taşa denk gelip düştüğü ve ellerini bırakamayıp sürüklendiği bir zaman gibi.

Gözlerinden bir damla düşüyor ruhuma bazen, yağmurlarla ıslanıyorum sanki sen ağlarken ve o zamanda elimdeki kalemde ağlayışa duruyor, penceremin önünde ayaklarını yitirmiş bir aşık gibi duruyorum, uzun uzun bakıyorum yollara ve gözlerimden gözlerine bir bakış yol alıyor beyaz taklacı bir güvercinin kanadında. Küsüyorsun bana, ben barış çağrılarıyla yankılanıyorum sana.

Düştü, gökten kaç elma düştü bilemem ama aklıma yine sensizliğim düştü, şiirim düştü dilime, kalemime sen düştün ansızın işte. Durmadan benimle gezerken bu alemde ve benim acılarımı ben kadar bilirsekn hala neyin inadı bu gelmeyiş, bu kaçış kimin vesvesesi kulağına fısıldayan, sen onların sözlerine inanma sevgili, kim seni benden uzak tutuyorsa hepsini elinin tersiyle yıkarak çık artık şu aşılmaz sanılan yollara.

Gözlerin ömrümün son durağı,

Sen hikâyesi derin bir türküsün dudaklarımda

Durma her nerdeysen, hadi bul beni…

BAKİ EVKARALI

http://www.facebook.com/yazarbakican

İyilik Hareketi Resmi Adresi

http://wwww.facebook.com/bakican