Gözündeki Pırıltıları söndürmeden…

İşim çıkar da gidemem kaygısıyla, başladığı günün öğleninde, soluğu kapısında aldığım“ Ankara Kitap 2012  Fuarı’na, ikinci günü de mecburen yolum düştü. Çünkü aldığım kitaplardan birisinin basımında hata vardı. İyi de oldu; hem kitabımı değiştirdim, hem de sevindirici gelişmelere tanık oldum.

Dün rahatsız olduğum fuar giriş ücreti, katılan kitapevlerinin de uğraşılarıyla en azından öğrenci ve öğretmenlere ücretsiz olmuştu. Önceki gün, fuarda beş kişilik bir ailenin konuşmalarına tanık olmuştum.  Girişe kişi başı beş lira verince “On liralık kitap alacaktım, bunun beş lirasını girerken verdim zaten” diyordu aile fertlerinden liseli bir kız öğrenci…

TÜYAP’ a katılan yayınevlerinden bir kısmı, devamında Ankara’ daki fuara da gelmişlerdi. Ama bizim fuar okuyucu ve yazarı buluşturan güzel söyleşilerden mahrumdu.

Uzun yıllar önce, bir televizyon programı çekimi için TÜYAP’ a katılma fırsatına sahip olmuştum.

Sonraki yıllarda İstanbul’ a gidip fuarı tekrar gezmek hayallerimi süslemişti ama olamamıştı bir türlü!..

Bir başkentli olarak; farklı yelpazedeki kitabı, yayınevini, sevdiğimiz yazarları ve imza günlerini görebileceğimiz böylesi bir etkinliğe hasrettim.

Ta ki düne kadar…

Umarım,  bundan sonraki yıllarda da bu etkinlik köklü hale gelir ve her sene tekrar eder…

 “ Ankara Kitap  2012” Fuarı  9 Aralık tarihine kadar 10:00 ve 20:00 saatleri arasında Ankara Ticaret Odası Congresıum Uluslararası Fuar Merkezi’ nde  devam ediyor.

Congresium’ a yolum ilk defa düştü. Özlediğimiz, bize yakışır son teknolojilerle donatılmış bir tesise sahip olmaktan yaşadığım şehir adına mutluyum… Burası, artık sadece otomobille önünden geçtiğim bir yer olmaktan çıktı benim için. Orada yapılacak etkinlikleri elimden geldiğince takip etmek istiyorum.

Mekâna girer girmez kitaplarından tanıdığım yazarları karşımda görmek etkileyiciydi.

Fuarı dört saat gezmeme rağmen, bütün stantlara bakabildiğime emin değilim. Hatta gözden kaçanların olduğu düşüncesiyle hayıflanıyorum. Yine de beş yaşında hareketli bir oğlan çocuğu eşliğinde üstün bir performans gösterdiğimi düşünüyorum. Çünkü ara ara incelediğim kitaplara dalıp oğlumu gözümden kaçırdığımda kalp atışlarım hızlanıp korkulu anlar geçirmedim değil..!

Ama O’nu anneanneye, babaanneye bırakıp gitseydim;  bir yanım eksik kalırdı. Zira oğlumun da kitaplara aşina bir kitap kurdu olmasını istiyorum. Bunun için her türlü zorluğu çekmeye değer!

Nasıl beğendiğimiz bir mekânı, yemeği sevdiklerimizin beğenisine sunma arzumuz varsa;  ben de gezdiğim bir resim sergisini, gördüğüm bir etkinliği onun da görmesinden büyük keyif duyuyorum.  Onun gözündeki sevinç pırıltısından besleniyorum. Her yeni deneyiminde eve farklı biri olarak geliyor, sabah farklı bir Arda olarak uyanıyor…

Ama yeniliği ona yaşatırken, minicik bir zorlama hissetmemesine ve sıkılmamasına çok dikkat ediyorum.

Sanat sevgisi aşılamak isterken, sanattan uzaklaşması en büyük korkum.

http://www.congresium.com/

http://www.3vfuar.com/tr/Icerik.aspx?IcerikID=44