Gri bitişler

Gökkuşağıdır rengi tüm başlangıçların,
Tüm bitişlerin gri.
Her başlangıç doğururken sevinçleri...
Her bitiş sorgular nedenleri.

Dökülür ortalığa bütün mişli zamanlar...
Unutulan kesitte sere serpe cevaplar.
Birbirini izler ahlar, vahlar, pişmanlıklar...
Aranır son bir umutla gözlerde kırıntılar.

Eller niye unutmuştu dokunmayı
Gözler gülmeyi...
Nerde ne zaman kaybetmiştik
Geride kalanları!

Bir sahibi varmıydı unutulanların?
Bir bulanı yada kaybedilenlerin?
Nereye gitmişti Prensesi?
Beyaz atlı Prensin!

Neden sus pus olmuştu böyle prensin prensesi
Neden böyle ağlamaklı oluyordu geceleri?
Yoksa başka gözlerde mi unutmuştu gözlerini?
Neden bıçak açmaz olmuştu,
Bir zamanlar...
Bıktıran çenesini.

Sorular...Sorular...Sorular...
Sıkan, boğan, nefes aldırmayan sorular.
Sorularca çok yakılır sigaralar...
Çöreklenir odaya öbek öbek bulutlar...
Dedektifçe sorgulanır gözlerde ayrıntılar...
Şişmiş gözler, gerilmiş sinirlerle karşılanır şafaklar!

Hazmedilemeyen nedir bu sahnede?
Gidişler mi, kalışlar mı?
Yoksa zamanında göz ardı edilen,
Sessiz haykırışlar mı?

Suçlu kimdir, katil kim?
İçerde mi, dışarda mı?
Yoksa çocukluğumuza uzanan...
Pembe masallarda mı?

Dünlerin, günlerin, yılların hatırına,
Yalvarlar, yakarışlar...
Doldurulur mu sahiden üç günde...
Yılların açtığı çukurlar?

Suçlu aramak yanlış belki de,
Belki de bir ömrü var tüm sevgilerin!
Bütün bitişler acıtır unutma!
Rengi gridir tüm bitişlerin! ...