Gugucuk'la Sohbetler 2

Oturmuşum televizyon seyerediyorum. Ne zaman da televizyon seyretsem, hemen biraz sonra gözlerim kendiliğinden kapanır ; sanki ne var şu seyrettiklerinde. Memleket aynı. Aynı tas aynı hamam… İktidar , iktidarlığını yapmaya devam. Muhalefet ise…

Birden arkamdan bir ses :

- “Gugucuk..Gugucuk..!”
Anladım ki bizimki gelmiş. Arkamdaki camdan  hem TV’ nu seyrediyor, hem de aklınca bana laf atıyor…
- Nasıl abi Türkçe’yi iyi sökmüş müyüm..?  Kargaların  dershanesine gitmedim ama bir ilkokulun penceresinde epey bir eğitim aldım…

İster istemez cevap vereceksin. Yoksa oradan hiç ayrılmaz . Bir de durmadan, “Gugucuk… Gugucuk..!”

- Nasıl öğretmeniniz iyi miydi bari ?  diye laf attım…
- Ooo abi, ne demezsin… söyleyişimden, aksanımdan anlaşılmıyor mu… Ehh ben de zekiyim hemen kapıverdim billahi.

- Ne demezsin! Zeki kuşun hali başkadır… Sen de yani, kumruların şahı..!
- Abi şunu, kumru değil de, güvercin desek, nasıl olur… Kumru, deyince kara kuru , bir şey anlaşılıyor; oysa ben görüyorsun , epeyce berrakım… Yani pek de esmer sayılmam…

- Ne demezsin! Hemen bakınca anlaşılıyor. Ama sana güvercin desek, güvercinlerin hakkı kalmaz mı üzerimizde… Vallahi kızarlar…
- Boşver sen onlara.. Kibirli varlıklara… Onların asıl cetleri, ataları biziz be.. nerden çıkmışlar onlar öyle…? Dur abi, çevirme be… Şu insanoğlu da bir tuhaf… Aldılar mı ellerine şu zamazingoyu ondan sonra habire zap..zap ..zap… Kanaldan kanala, kanaldan kanala… Kim icat etmiş bu makineyi bilmiyorum ki.. Ama tahminim… Mutlaka güvercinler bulmuşlardır!

- Ne var, ne gördün yine televizyonda… Birden gözlerin fincan gibi açıldı yahu…
- Abi görmedin mi , sizin Başbakanınız konuşuyordu… Çok ilginç bir insan… Camların arkasından ne zaman görsem, kaçırmıyorum, dinliyorum… Bazen bağırıp, çağırıyor ama… Ne yapsın! Karşısındaki adamlar öyle, kuş gibi bakıp dinliyorlar, ne bir ses ne bir söz ; sonra oradan birisi işaret verince, hadi bakalım tümü birden alkışlıyorlar… Çok eğlenceli be abi… Sen niye seyretmiyorsun?

- Neden seyredecek mişim? Daha ilginç programlar var be… Örneğin, belgesel programları seyrediyorum… Camileri… Türkiyenin bütün camilerini teker teker gösterdiği gibi, dünyadaki camileri de gösteriyorlar… Ne güzel değil mi?
- Yok abi… Doğrusu, ben onun “One minute..”ını daha çok sevdim… Ben o sırada İsviçre’deydim.. Uçmuşum… Hem bize vize filan da yok.. Ben, siz Türkler’e acıyorum be.. Gümrüge gittiğinizde, bütün gavurlar bu tarafa, Türkler bu tarafa.. deyip de, sizin millete işkence etmelerine yüreğim dayanmıyor… Gücüm yetse, ben kanatlarımla sizi taşırım ama, hangi birisini taşıyacaksın…

- Yok bizim milletin, sana müdanesi yoktur. Biz işimizi biliriz; kapıdan olmazsa , pencereden gireriz… Sen hiç merak etme…
- Onda haklısın .. Aslında her yeri sizin millet doldurdu. Oradaki kuşlara da Türkçe öğretiyorlar. Almanlar, döner yemeden duramıyorlar… Çok fena alıştılar abi. Bir de kafaları kızınca, şak diye, sokağın ortasına tükürüyorlar… Zaten Almanların çoğu da “artık burası da bizim memleket..” diyerek gelip Türkiye’de toprak alıyor, çiftçilik yapmaya başladılar… Ben onlara şaşıyorum..

- Ah zavallı gugucuk, niye şaşıyorsun ki , Kilis’linin topalı  Bağdat’ta gezer demişler… Bizim millet yavaş yavaş bütün dünyaya hakim olmaya başladı. Ondan sonra milli oyunlar, ondan sonra ezan sesleri… ve sonra da şeriat… Eee.. sonra da o milletler de Türkiye’ye doluyorlar, ne yapsınlar?
- Ahh.. Şaşmıyorum. Bu kadar akıllı bir Başbakanı olan Millet elbette dünyayı kapsar, alır … Ne diyeceğimi şaşırıyorum… Keşke bizim kuş milletinin de böyle bir Başbakanı olsaydı… Zaten geçen Yunanistan’daydım ; onlar da öyle diyorlar. “Böyle bir  Başbakanımız olsa, böyle hallere  düşmezdik…” diyorlar. Artık anlayın , değerinizi, yerinizi… O kadar da yerlere yatıp debelenmeyin…

- Hop hop… Sen çok oldun ama… kuş kadar aklınla; sen bize nasıl siyaset öğretebilirsin, nasıl akıl verebilirsin? Sen ne bilirsin be…
- Evet, ben ne bilirim? Siz de dünyadan habersizsiniz efendi hazretleri.. Zap zap… zap… hiçbir yeri doğru dürüst dinleme, seyretme... Ondan sonra, oturur oturmaz uyuklamaya başla… Ne olacak sizin haliniz bilemiyorum ki… Ne televizyondan bir şey anlıyorsunuz, ne eğitimden, ne siyasetten… durmadan uyuyorsunuz… sizleri uyutan bir şey var ama, ne olduğunu pek iyi bilemiyorum…

- Hadi canım sen de.. Kuş kafa… Bu kafayla mı akıl vereceksin bizlere… Yavaş git boynun görünsün… Alırsam seni bir ayağımın altına… Sen görürsün.!
- Hadi bakalım insanoğlu; siz ancak kaba kuvvetten anlarsınız… Sizi ben de kargalara şikayet edeyim de, onlar da size göstersin… Gugucuk… Gugucuk… Hadi eyvallah…