Güle Güle Git Eylül

Geldin ve gidiyorsun.
Şimdi sağanak yağmurunla saklı kal,
Yaşattığın, ya da bıraktığın hüzünlerinle
Gözlerimizde yağmurdun kimi zaman,
Kimi zaman fırtına oldun estin yüreklerde…

Sen; Sonbaharın hüzünlü eylülü,
Ne şiirler yazıldı adına sayfa sayfa.
Ne çok iç döküşler dile geldi.
Ne çok pembe hayaller söndü,
Şarkılar söylendi, yıkılan düşler eşliğinde…

Düştükçe dallarından sararan yapraklar,
Boynu bükülüyor asırlık çınar ağaçlarının.
Rüzgâr, hüzünlü bir ıslık çalıyor.
Ve uçuruyor hayallerimizi bir başka mevsime.
Çökünce yüreğimizin ortasına koyu bir kış,
Ertelenir düşler başka bir ilkbahara...

Ve şimdi; sen gidiyorsun ya,
Biter mi sanıyorsun hüzünler.
Ama ben yine de, gülerek el sallıyorum
Yine de, bir umutla uğurluyorum seni.
Başka bir zamanda yine seni bekliyorum
Güle güle eylül… GÜLE GÜLE GİT...

Yorgun kalemim