- Kategori
- Şiir
Gülümse çocuk
Gülümse çocuk, al bütün dertlerimi...
Ağır geliyor bu dünyanın dertleri...
Alsam seni kucağıma, bıraksam tüm yükümü yere.
Bir çocuğun gülüşüydü bana huzur veren. Herkesten, her şeyden uzak yalnızca onun dünyası...
Yalan yok, kavga yok, acı yok...
Oyun var, kahkaha var, masallar var..
En güzeli de; huzur var...
Bu yüzden seviyorum onların dünyasını.
Bu yüzden insanlardan kaçıp onlara sığınıyorum...
Oturup saatlerce izleyebilirim gülüşlerini.
Saatlerce dinleyebilirim anlattıkları hikayeleri...
Sabahlara kadar izleyebilirim uyurken o masum yüzlerini...
Çocuklar diyorum; iyi ki varlar