Gün ve gece

Ruh neyi arar,

Beyhude yakarışlarında?...

Gün neyi sorar,
Aydınlandığında? ...
Geceler saklar mı günü,
Gün mü geceye sığınır,
Gece mi güne? ...

Sonsuz bir sevdanın girdabında,
Gece güne,
Gün geceye
Saygıyla yol verir.
İkisi de haklarını bilir.
Zamanı gelmeden,
Ne gün geceden,
Ne gece günden
Alamaz tek bir anı...

Dünya için ne kadar da büyüktür,
Kainat için minicik olan...
Güneş devasadır,
Dünyanın yanında,
Dünya devasadır,
İnsanın yanında,
Yaradan aşkı devasadır
Gidilen yolda.
Vuslat bilinmeyen uzayların ardında...

Uzay, tüm Kainat değil.
Kainat, sadece bu uzay değil.
Yaratılanların küçücük bir odasına
Kainat diyoruz.
O odanın ardında,
Açılan kapılarda,
Uzayımız gibi
Küçücük sonsuz odalar var...

Aldatmasın sizi boşluklar,
Aldatmasın ışık dolu yıldızlar...
O yıldızlardan daha büyük yıldızlar,
Bu Kainat'tan daha büyük kainatlar var...

Özlem Süyev- “Özden Gelen” Kitabı’ndan alıntıdır.

Özlem Süyev şiirleri: http://www.antoloji.com/siir/sair/sair.asp?sair=45996