Rüyalarım

Sen geldin yine aklıma derin bir ah çektim yüreğimin sana ait köşesinden. Dinledim o eski şarkıları seni görmem imkansız tıpkı şimdiki gibi ama benim rüyalarım var iyiki de onlar varlar, onlarda olmasa çekilmez bu hayat denilen gözyaşı yağmurlarının bulutu. Ben sevmem aslında uymayı ama uyku beni rüyaya, rüyada sana götürüyor.

Sen şimdi beni çoktan unutup toprakları bile üzerime atıp öylece güle oynaya yaşıyormuşsun, duydum. Kim sordu deme ama; Rüyalar değil çünkü rüyalarımda sen hep benim ve benimlesin. Keşke rüyalarımdaki gibi sen hep yanımda olsan.

Hatırlarmısın bilmem ben hiç unutmadımda yağmur yağarken karşıma çıkıp beni kendine kul köle ettiğini, sonra da her gece rüyalarıma girdiğini sen ne hatırlarsın nede bilirsin.

Yağmurdan sonra güneş açar benim yağmurlarım hep gece yağar hiçbir zaman güneşi görmezler sadece bir kere güneşi gördüler senin ne hatırlayıp nede bilebildiğin o gün hariç zaten o günde akşam üstüydü hava tez kararmıştı ama olsun be o kadar güneş bile bana fazlasıyla yetti, arttı bile.

Ben seni çok sevdim hem rüyada hem dünyada. Dünyada benim olmadın ama rüyalarımda sen hep benimdin. Bak şimdi seni çok özledim ben uykuya yatıyorum ordanda rüyaya geçeceğim hadi sende geliver geliverde bu hasreti bitir.