Günce: Sabah Kevserleri 1: Sabah Oldu

Sabah güvercini
Beni uyandırınca
Guguk guguk
Saat çalınca...
Başımı kaldırıyorum
Pencereden denize bakıyorum
Ha ha... Deniz iki evin arasından
Bakınca görünüyor
(Görünüyor ya ona bakın)
İstanbul 8. 00 vapuru
Mendirekten dönüyor
Bandırma Limanına...
Biliyorum şimdi
İskeledeki insanlar seviniyor
Olsun sevinsinler
Ama onların yolcusu
Çıkmayacak vapurdan
Yada yolunu değiştirdi
Hadi bakalım doğru İzmir’e
Balık yemeğe...
Burada balık yok mu, diyeceksiniz
İzmir’de Kordon’da balık yemenin
Hali başka.
Onu iskelenin yanında tren bekliyor
Feribottan inenler bunu biliyor. 

Neyse kalkıp kahvaltı yapmalı
Kahvaltı da ne kahvaltısı
Bir obez’in son yemeği
Salatalık, domates, biber
“Sana yeter”
Aman hanım, iki yumurta
Kırıver...” Olmaz.
Olmazmış...
İşte hayat böyle
İşte hayat böyle geçmiyor
Mutlaka bir çare bulmak lazım
Tadlandırmak lazım...
Suni şekerle hayat
Çekilmiyor... 

Evet, hanımı yeniden
Tavlamak lazım
Canımlar cicimler,
İki fazla şeker almaya
Yetmiyor...
O zaman, öpücükler
Yetmiyor...
O zaman tehditler...
İş bitiyor...
Yazık bu kadına be...
Bana bakacak diye
Kendi hayatından beziyor... 

Evet sonra gazeteler...
Ahlar, vahlar... Son haberler
Kim kimi öldürmüş,
Kim açlıktan ölmüş...
Eyyafyallayökül
Volkanını kim söndürmüş
(Çok çektirdi be…)
Dumanı Türkiye’ye nasıl
Gelmiş?
Bunlar güya, hep
Habermiş... 

Asıl haber
Bizim Saniye’lerde
Hani bir oğlanla yaşıyordu ya
Bir çocuğu olmuş...
İşte haber bu!
Tadından yenmez...
Dünyaya gelen bir velet
Mutlaka yanardağın
Dengesini bozmuştur
Arkasından dağ
Bütün külünü kusmuştur... 

İşte bütün bu saçma yorumlar
Gazete mi dinlersin,
Yoksa benim hanımı mı
Sonra,
Sonra
Dizlerini döversin...
Sabah oldu diye,
Uyandım diye... 

Ne güzeldi uyku
Ne güzeldi rüya
Gerisini sen sorma
Öyle her rüya anlatılmaz
Anlatılması başa bela.
Daha nice geceler var
Daha nice nice rüyalar
Birbirini kovalar.
Hadi eyvallah bana