Güneş Yağmur içinde

Bir varmış bir yokmuş
güneş ve yağmur henüz dostmuş
kardeşçe paylaşırlarmış dünyayı
sahilde bir kadın
Bakmakta zorlanırken
Akdeniz güneşine
şakacı bir dost gibi sessiz
yaramaz bir çocuk gibi gizlice
ustaca basarak ayak uçlarına
ne olduğunu anlayamadan kadın
iri yağmur damlaları bir göz kırpar güneşe
güneş yağmurdan muzip
imzalar anlaşmayı
saçlarına dokunup kovulmayınca
sarıp sarmalayıp tepeden tırnağa
bir güzel Islatırlar kadını
yukardan bakıp bakıp
kahkahalar atarken müttefikler
olan biteni bilmezler
yarattıkları güzellik
içinden coşar taşar kadının
bir gülümseme olup kalır yüzünde
saklayamaz, umursamaz da
“deli derlerse”
gökten üç elma düşmedi ama
bilmek hiç de zor değil
“kim ermiş muradına”…