Gurur üzerine..

Yüz verirsen nereye götürdüğünü bile bilmeden katılır önüne gidersin. Kah, avucundan kaydırır aşkı, kah yolun tam ucundan döndürür şansı..Sen, sana ne yaptığını anlamadan yapacağını yaparda, sonra geçer pişmanlığının karşısına perişanlığına güler..

‘’Evet ‘’demek isteyen yüreğine inat dilini lal ederde, sana yalancı‘’hayır’’ları dedirtir.

Üstün görür kendini her şeyden; sevgiden, sadakatten , sabırdan, umuttan. Hatta aşktan..

Yıkar nice yuvaları. Kapar umut yollarını. Ardından gelen izlerin çoğunda gözyaşları vardır.

Kar, zarara bakmadan sattırır beklentilerini..Gönül kapılarını açmadan kapattırır.

En çok sevdiği güçsüzlüğündür . Dualara kapalı şükürsüzlüğündür. Hoşgörüyü, affetmeyi hiç mi hiç sevmez. Vakit yoktur onun için; hiçbir şeyi zamana bırakmaz. Sahibini çok iyi tanır ..Bundandır ki her an fırsat kollar yücelmek için.

Olması gereken yerde de olmaz bazen.. onur perdesi yırtıktır.İşine gelmeyince oturmaz şeref kürsülerine. Unutur memleket , bayrak sevdasını..Unutturur.

Azı karar çoğu zarar, yemekte tuz gibidir gurur; olması gereken yerde , olması gerektiği kadar , olması gerek