- Kategori
- Şiir
Güya ölmüşüz
milliyet.com.tr
Meğer ki ben ölmüşüm
Gazeteler yazdı. Öyle diyorlar,
Tarihi başa sarmak kolay mı
Bilmiyorlar.
Saya saya bitiremedik yılları
Hayda, al yeni baştan
Tuz bile kokarmış yalandan
Sar yeni baştan.
Sar sar bitmiyor bu düğüm
Söylüyorum söylüyorum anlamıyorlar
Sözüm: Söz. Bak varım, diyorum
Yaşıyoruz, diyorum, dinlemiyorlar.
Al beni vur taştan taşa
Bu kötülük yapılmaz ki hiç bir başa
Beni öldürmekle tüy mü diktin
Ey kel ağa; bu yapılır mı bir insana.
Demek ölmüşüz,
Şimdi uzanmış yatıyormuşuz
İşe bak. Adam ne işler karıştırıyor
Çişe bak!
Öylesine yürüyorum.
Ellerim ayaklarım yerinde
Nefes alıyorum Allaha şükür
Bu da nerden çıktı yaşarken insan öldürmek
En iyisi böyle işin içine tükürmek
Bu nasıl ölmek, anlamadım ki
Bakıyorum sağa sola
Hiç kimse baş sağlığı dilemiyor
Bu nasıl ölüm böyle, hayrola,
Neyse dostlar sağ olsun,
Ömrümüzü biraz daha uzattılar
Toprağımızı erken erken kazarak
Herhalde istiareye yattılar.
Boş ver sen Dai, işine gücüne bak
Sen doğru yolunda, al yol yolak
Aldırma, insanlar her oku yer
En iyisi mezarlığa değil
Yatağını bir serine ser.