Hasretten sen de uçardın

Bir kuşun kanadını çırpıp
Bana uçmasının ihtimalini,
O güzel tüylerini yüzüme sürüp
Beni sevmesini,
O'nda güvende olmayı,
Kanatları altında ölmeyi. . .
Ne kadar özledim bir bilsen. . .
Hasretten sen de uçardın. . .

Şimdi canım öyle sıkkın ki, hava kararmak üzere, güneş el sallayarak kaçıyor ardına bakmadan. Deli mi ne ? Yoksa ben mi deliriyorum beklemekten ? Şimdi ben de bi kuş olsam, şeytan diyor uç git ! Anlat bütün özlemini cik cik cik. Böyle böyle oldu de. " Seni çok özledim deli " de. Uçamıyorum ki anasını sattımının yerinden. Sanki biri beni tutuyor. Sanki kanatlarımı yolmuşlar ve ben deli gibi çırpamıyorum kanatlarımı. Kelaynak kuşuna döndüm. Yoksa ben de onlar gibi göç etsem mi çölleri aşıp ? Varsam mı özlemimin biteceği yere kadar bir çırpışta ? Yoksa bir name mi yazsan pençelerimle ? Mürekkep yok işte ! Napalım biz de kanımızın son damlasına kadar yazarız mürekkep olmasa da. Yazarım. Özledim derim. Bekliyorum derim. Sana geliyorum derim. Derim de derim işte. Ha gayret kuş ! Sen yapabilirsin bunu. Nasıl olsa özgürsün sen de. Özgürlik de parayla değil ya ! Bir salarım kendimi özgürlüğe. . . Aynen KUŞUMUN KANATLARI altındayım. . .

Pır. . . Pır. . . Pır. . .

Gökhan Cenker