Hatırlananlar

Bu günden geçmişe yolculuk içindeyim, uykusuz kaldığım geceler boyunca. Dönüp arkama baktığımda "Vay be!" diyorum, zamanın hızına yetişebilmek umuduyla.

Ne çok insan tanımışım. "Kimi, hangilerini hatırlıyorum?" diye soruyorum kendi kendime. Son on yılı hızlıca geçiriyorum zihnimden. Günlük hayattaki koşuşturmadan mı, iletişimin kopmasından mı, yoksa öğretmen olmanın cilvesi pek çok öğrenci tanıyıp, her yıl bunlara bir yenisinin eklenmesinden midir ( ya da yaşlanmaktan mı) bilmiyorum, bunca zaman hafızamda yer etmiş insanların azlığına şaşırıyorum. Kiminin sureti belli belirsiz canlanıyor gözümün önünde, kiminin sesi geliyor kulağıma. Halen görüşmeye devam ettiğim arkadaşlarımın dışında pek çoğunun adını bile hatırlamakta zorlanıyorum. Ve merak ediyorum acaba herkes benim gibi mi?

Zaman yaşam içindeki önceliklerimize göre şekil mi veriyor hayatımıza? Kimsenin eline kalem-kağıt alıp, her defasında tanıdığı insanları kaydettiğini ve bunlardan iletişime açık olduklarının başına yıldız koyup, görüşmek istemediklerinin üzerine bir çizgi çektiğini zannetmiyorum. Ama bir sorun kendinize son bir yıl içerisinde kimleri tanıdınız ve bunlardan hangileri ile bir zorunluluk içinde olmadan görüşmeye devam ediyorsunuz?

Pek çoğumuz iletişim çemberimizi git gide daraltıyoruz. Bunun sebebi; duyarsızlık mı, gündelik koşuşturmalar içinde kaybolup gitmek mi, önceliklerimiz mi, güvensizlik mi korkularımız vb. mi?