Hayaller biterse hayat biter…

Günlerdir hiçbir şey yapmak içimden gelmiyor. Güçlü ve kolay pes etmeyen bir yapım olmasına rağmen 15 gündür oldukça zorlanıyorum. Zorlanma sürecime anksiyetemin epey katkısı olduğunu da inkar edemeyeceğim.

İlk günler keyifliydim. Kızımla vakit geçirmek, mutfakta uzun saatler geçirip yeni lezzetler denemek, kitap, sanat, müzik… Türk filmlerindeki kadın karakterler gibi “Allahım ne kadar mes’udum!” diye şükrederek geçti. Ancak süreç uzamaya ve etrafımdaki insanların sağlık ve işle ilgili kaygıları arttıkça benim de endişelerim hızlıca yukarıya tırmandı.

Çözüm olarak aklıma gelenleri uygulamaya başladım, bozduğum beslenme şeklimi düzeltmek, iyi gelen müzikler dinlemek gibi. Ancak bir şey eksikti. Ne olabilir acaba derken, gözüme kitabımın kapağı ilişti: “Gerçekleştir Hayalini”. Tabii ya. Hayaller! Kendi kitabımın başlığı bana ilham verdi. Salgın haberleri gelmeye başladığından beri hiç hayal kurmadığımı fark ettim. Konuştuğum birçok insanın da hayalleri konusunda umutsuzluğa düştüğünü biliyorum. Bu çok bilinmezli denklemde insan nasıl hayal kurabilirdi ki? Oysa hayal kurmanın ne kadar önemli olduğunu en iyi bilenlerdenim.  

Tüm bunlar olmasaydı işler düşündüğümüz şekilde gidebilecekken her şey bambaşka bir yöne gidiyor şimdi. Aslında burada biraz teslimiyet gerekiyor sanırım. Öyle ya, o gideceğin nokta seni mutlu edecek miydi? Belki de işler daha kötüye gidecekti? Etrafımda sürece teslim olmuş, anda kalmaya çalışan insanlar daha mutlu… Mükemmeliyetçi ve her şeyi kontrol etmek isteyenlerse bu süreçte daha zorlanıyor.

Peki, şimdi ne yapmalı?

Bence bu olaylardan çıkarmamız gereken dersleri çıkarıp, şu an yani bugün ne yapabilirim sorusuna cevap verip öyle ilerlemeli. İnsan içinde bulunduğu ruh halinde takılıp kalınca asla hareket edemiyor. Ancak dışarıdan kendine ve işlerine bakmayı başarabilirse yeni fırsat ve fikirlere kendini daha çok açmış oluyor. Gelecekle ilgili kaygı ve korku üretmek yerine zihni güzel anılar ve güzel hayallerle doldurmalı. O kadar doldurmalı ki kötü fikir ve senaryolara hiç yer kalmasın.

Hayaller ölünce insan ölüyor aslında. Birçoğumuz için bu süreç çok zor geçse de hayal kurmaktan vazgeçmeyin. Bir küçük ricam; güzel hayallerinize dünya için iyi şeyler yapmak ve düşünmeyi de eklemeniz.