Hayat limanı

Bu sabah uğradım

Hayat limana

Derdimi dökeyim dedim

Yok, sanki liman burada

Bir sessizlik içinde

Selam vermedi bana

Dinlemedi derdimi

Selam vermek, yok artık

Dinle birazcık dedi

Gelme artık üstüme

Doluyum taşıyorum

Dertler çok geliyor üstüme

Başım sanki karada

Şimşek çaktı üstüme

Yangın yeri gibiyim.

Bir, bir yok oluyorlar,

Nerde;

Eski dostluklar

Ne kardeşlik, ne yoldaş kaldı

Herkes kendi düşünde

Koşuyor herkes bir tarafa

Bir lokma ekmek peşinde

Menfaat insanlığı yok etti

Paylaşmak yok içinde.

Liman;

Benden de dertli

Söktü hemen zinciri

Vakit kalmadı artık

Köşk, saray viran oldu

Huzursuzluk diz boyu

Savaş var bak kapıda

Komşular hep perişan

Nerde sorumlu insan?

Selam vermez kimseye

Ne şiddet böyle kardeş

Kime kalacak ki

Hayat, dediğin aldığın bir nefes,

Acımasız dünyaya,

Son nefesinle veda edeceksin..

Yorgun Kalemim