Hayat Öğretir

Hayata başka yerden bakmayı öğrendim. Öfkemi, kırgınlıklarımı geride bırakmayı, zaman geçmeye devam ederken beni ilerletmeyen acıların yerine sırası gelince sandıktan çıkartılması gerektiğini ve sadece naftalin kokusunu içine çekip hatırları yad etmeyi öğrendim. Kederle yaşarken hiçe saydığım hayatı boşuna ziyan etmemeyi, öncekilere üzülürken öğrendim. Anıların sürekli yaşaması gerekmediğini, çıkardığım dersin öncülüğüyle adımlarımda öğrendim. Her yaşın olgunluğunu, hayatı izlerken değil içinden geçerken düşe kalka öğrettikleriyle var ettim kelimelerimi. Acıya tatlıyı, kedere sevinci öğreten, kötü yüzüme değse de yüreğimden geçirmeyince öğrendim. Kötümserliğime, asabiliğime iyimserliği öğretirken, hayatta bulduğum iyilikleri seçtim.  İnsanlar kötüyse bende çiçeğe, böceğe döndüm. Yeri geldi kitaplara gömdüm. Ama başardım yorgun düşen keşkelerimle, pişmanlıklarım oldu, avuntusu da tekrarlamayınca yüreğimde huzur buldu… 

Hayat bana öğrettikleriyle, kitap oldu...

instagram @hayatogretir

twitter @hayatogretir

www.hayatogretir.com