Hayat Treninde boş bir Vagon olmak ya da …

Hayat, yaşam denince aklınıza ne gelir?

Benim ilk olarak insanın kendini rahat özgürce yaşayabildiği sınırlarını kendinin koyabildiği bir ortam gelir aklıma.

Geçenlerde bir kitap okudum, kitapta yaşam bir trene benzetilmiş yazar tarafından. Aynen şöyle diyor  “Yaşam hızlı giden bir tren gibidir. İstasyonlar ise inip binmek için bir fırsattır. Kaçan her fırsat trenin içine, kaçan her tren ise istasyona tutsak eder insanı. Esaretten kurtulmanın tek yolu ineceğin ve bineceğin zamanları iyi seçmektir. ( Kaderler Tableti )”

İnsanın herşeyi kendi elindedir yaşamı da hayatı da. Özgüven sahibi bir insan iseniz eğer bilin ki esaretten kurtulmak için bir adım atmışsınızdır demektir.  Peki bir şeyin esareti altında olup olmadığınızı nasıl anlayacaksınız. İşte en önemli soru bu olsa gerek. O soruya sağlam bir cevap verebiliyorsanız kabuğunuzu kırmaya başarmışsınızdır.

Dünyaya bir defa geliyoruz ve bir trenin içindeyiz. Bu trenin nerede ne zaman duracağına kendimiz karar vermeliyiz. Başkalarının ne dediği umurumuzda bile olmamalı sizin hayatınız ve kuralları siz koyun. Tabi kuralları koyarken etrafınızda sizi mutlu eden insanları kaçırmayın yani sivri dilli olmayın.

Hayat, yaşam sizin kimin ne kadar karışacağına, kimin ne kadar sizin yaşamınıza müdahale edeceğine siz karar verirsiniz. Siz izin verdiği kadar hayatınıza müdahale edilir. Tabi suiistimal etmeye çalışan her zaman olacaktır, o zaman keskin çizginizi gösterin ve tavrınızı belli edin.

Hayatınızda mutlu olun ve mutlu etmeyi her zaman bilin. Sevin sevilin ve sevdiklerinizle yaşamınızın tadını çıkarın. İşte altın kural budur. Siz istediğiniz kadar hayatınıza müdahale edilir. Boş bir vagon gibi lokomotif nereye çekerse o yöne yönelmeyin bildiğinizi aklınızın ve mantığınızın doğru olduğu yöne gidin, lokomotif siz olun.