Hayatımın en çıkmaz sokaklarında hep doğaya sığınırım

En umutsuz en olmaz ve hatta en karamsar hallerimde ve belki de hayatımın en çıkmaz sokaklarında hep doğaya sığınırım.

Çıkarım evden… Nereye olduğunu ben de bilmeden yürür, yürür ve yürürüm.

Bir deniz kıyısında sessizliği yırtan dalgalar, parlayan çakıl taşları ve midye kabukları…  ve sonra birden durur dalgalar ve durulur deniz… Kışın ortasında açan kır çiçekleri…  Ve dahası güneşin ısıttığı kayalıklar üzerinde ve bir bardak çayın buğusu…

Ve sonra zihnimdeki karmaşa ağırı ağır biter.

***

DOĞANIN ÖYKÜSÜ                          

Seninki serüven mi

Doğanın yanında

Biliyor musun

Bir sonbahar yaprağının

Sararıp düşünceye kadar

Kırmızı toprağa

 Yaşadığı öyküyü

Yere düşüşündeki

O inanılmaz inceliği

Hiç düşündün mü

Tohumun çiçeğe dururken

Verdiği emeği

İşte bu denge beni şaşırtan

Biliyor musun

Güneş doğarken

Aydınlanırken yer orman

Gökyüzünün anlaşılmaz sabrını

Neden kayan yıldızların yerine

Yenilerini eker yüreğimize gece

Neden bir şiirdir

Üveyiklerin süzülüşü gökte

Biliyor musun

Neden deniz salınırken ve

Yalarken kıyıları

Bu denli uyumlu ve dengeli

Ser acılarını serin kumsallara

Ve bir şiirle katıl sende ona

O değişmez kanunuyla

Bir şarkı gibi akar

O güzelim doğa

 ***

(Bu şiir "Şimdi Tam Zamanı" adlı şiir kitabımdan alınmıştır.)

 ***

Mutluluk ve sağlık dileklerimle…

Cengiz Hortoğlu

 hortogludorduncubakis@gmail.com

http://twitter.com/cengizhortoglu