- Kategori
- İlişkiler
Hayatımın En Güzel Doğum Hediyesi
Bir bebek, bin umut demek...
"Her yaşın ayrı bir güzelliği var"diyenler, doğru söylemişler.Çocukluk ,gençlik,orta yaş ve yaşlılık diye perdelere ayırırsak hayat oyununu; son perdeye doğru yol alanlardan olduğumuz söylenebilir. Kendimi şanslı kabul ediyorum, bu yaşlara sağlıkla kavuşanlardan olabildiğim için.
Bugün 54'ü doldurdum. İzmir'de oturan kızımız dün telefonda "doğum günü hediyeni veriyorum" deyip, ardından da " anneanne oluyorsun" müjdesi ile, babasıyla bana sevinç gözyaşları döktürttü.
Henüz 1.5 aylıkmış torunumuz...Torun; bu sözcük bile insanın içine ayrı bir heyecan, sevgi, umut aşılamaya yetiyor.
Eşim, "nene oluyorsun" diye sözüm ona beni kızdırıyor. Tabi ben de ona dede demeye başladım. Damadımız da Ankara'da okuyan 19 yaşındaki kızımıza "teyze, teyze" diye takılıyormuş telefonda.
Ultrasonda, bir nokta olarak gözüktüğünü söylüyor kızım. Bir nokta...Hepimiz o noktadan genişleyip, evrende yer kaplayan bağımsız noktalara dönüşmek üzere, annemizin güvenli bedeninden ayrılıyoruz günü gelince.
Nasıl bir dünya, nasıl bir gelecek bekliyor çocuklarımızı? Hiç birimiz kestiremiyoruz. Herkes karamsar özellikle ülkemizde. Kurtuluş Savaşı ve ondan önceki savaşlar zamanında, ülkemiz çok daha kötü günler geçirdi. Bu günler de geçecek. Gençlerden umudumuzu asla kesmemeliyiz.
Çocuklarımızın, gençlerimizin yanında karamsar tablolar çizmekten kaçınmamız gerekiyor. Geçenlerde, bir psikolog "Çocuğunuzun yanında asla eğitim sistemini eleştirmeyin"diyordu . Güvensizliğin, umutsuzluğun; başarısızlığı getireceği bir gerçek. Anne babalar ve eğitimciler, eğitim sistemini aksayan ve yanlış olan yönlerini ellerinden geldiğince kendileri düzeltmeye, tamamlamaya çalışmalılar bence.
Bugünün; okuyan,sorgulayan, araştıran iyi gözlem yapan çocuğu, yarının Türkiye'sinin aydınlık yüzü olacak.
Umarım torunumuz da bu yüzlerden biri olur.
Herkese, "torun mutluluğunu" yaşama dileklerimle...
Bugün 54'ü doldurdum. İzmir'de oturan kızımız dün telefonda "doğum günü hediyeni veriyorum" deyip, ardından da " anneanne oluyorsun" müjdesi ile, babasıyla bana sevinç gözyaşları döktürttü.
Henüz 1.5 aylıkmış torunumuz...Torun; bu sözcük bile insanın içine ayrı bir heyecan, sevgi, umut aşılamaya yetiyor.
Eşim, "nene oluyorsun" diye sözüm ona beni kızdırıyor. Tabi ben de ona dede demeye başladım. Damadımız da Ankara'da okuyan 19 yaşındaki kızımıza "teyze, teyze" diye takılıyormuş telefonda.
Ultrasonda, bir nokta olarak gözüktüğünü söylüyor kızım. Bir nokta...Hepimiz o noktadan genişleyip, evrende yer kaplayan bağımsız noktalara dönüşmek üzere, annemizin güvenli bedeninden ayrılıyoruz günü gelince.
Nasıl bir dünya, nasıl bir gelecek bekliyor çocuklarımızı? Hiç birimiz kestiremiyoruz. Herkes karamsar özellikle ülkemizde. Kurtuluş Savaşı ve ondan önceki savaşlar zamanında, ülkemiz çok daha kötü günler geçirdi. Bu günler de geçecek. Gençlerden umudumuzu asla kesmemeliyiz.
Çocuklarımızın, gençlerimizin yanında karamsar tablolar çizmekten kaçınmamız gerekiyor. Geçenlerde, bir psikolog "Çocuğunuzun yanında asla eğitim sistemini eleştirmeyin"diyordu . Güvensizliğin, umutsuzluğun; başarısızlığı getireceği bir gerçek. Anne babalar ve eğitimciler, eğitim sistemini aksayan ve yanlış olan yönlerini ellerinden geldiğince kendileri düzeltmeye, tamamlamaya çalışmalılar bence.
Bugünün; okuyan,sorgulayan, araştıran iyi gözlem yapan çocuğu, yarının Türkiye'sinin aydınlık yüzü olacak.
Umarım torunumuz da bu yüzlerden biri olur.
Herkese, "torun mutluluğunu" yaşama dileklerimle...
- Toplam blog
- : 307
- : 1382
- Kayıt tarihi
- : 08.08.07
Emekli Türkçe öğretmeniyim.Şimdi Marmara Üniversitesi bünyesinde bulunan, Atatürk Eğitim Enstitüsü ..