Hayatın İçinden “Onur” Çıkarsa Geriye Bir Şey Kalmaz Diyorlar; Hayatın Kendisi Kalır

Yaşadığımız bütün acıları onur nedeniyle yaşıyoruz, akıl ile ilgisi yok… Birine kızıyoruz çünkü onurumuzu kıran bir davranışta bulunmuş. Hayatımız boyunca böyle her zaman onurumuzu kıran birileri çıkacak, ne yapacağız? Kurtuluş var mı, yok. Mecburen döveceğiz, öldüreceğiz, kan, gözyaşı, acı…

Oysa onurumuz olmasa… Gelişmiş ülkelerin böyle bir derdi yok… Oralarda lan dedin diye öldürmüyorlar…”Lan” nedir ya, lan dedi diye adam mı öldürülür! Öldürüyorlar işte, nedeni hiçbir işe yaramayan başımızın belası onur; bence hastalık!

Onurlu olsun ama “lan” dedi diye adam öldürmesin, hem onurlu hem de cahilse maalesef!

Onur size ne kazandırıyor? Heykeliniz falan mı dikiliyor? Ben onursuzum, biri bana lan dese güler geçerim! Alnında mı yazıyor bu onurlu diye nereden belli, adam gibi yaşa git; yanlış bir şey yapmadığın sürece onurlusun.

Onurlu kimse kendine laf söyletmezmiş, söylese nolur Allah mısın sen, hem ne söyleyecek! Hiçbir şeyi olmayan insanların, onuru vardır.

İnsanların bize karşı olumlu olumsuz davranışlarını önleyemeyiz. Ayağımıza basacaktır, kötü konuşacaktır, haksızlık edecektir, kötü davranacaktır… Onurun yapacağı belli: Haddini bildir de haddini bildirmenin sonu belli değil. Onuru bir tarafa atıp karşıdaki ne kadar uyumsuz olursa olsun normal çözümü denesek belki bunlara hiç gerek kalmayacak.

Onur, hayatı yok eden bir şey…”Ben oynamam” Oynasan nolur! “Oynamak istemiyorum” ayrı, “Ben oynamam, bana yakışmaz” Onur diyor bunu ha… Hayatın her alanında onurlu kişiliğiniz duvar gibi önünüzde durur.

Onur yüceltilir, özellikle kadınlar tarafından; kadınların güce sığınmaları normal ama gücün ne olduğunu bilmiyorlar… Onur güç değildir, komplekstir; kadınlarda nasıl “trip” var, erkeklerin tribi de onurdur.

Bu arada ekleyelim, gurur onur değildir, gurur kişiyi yücelten normal bir duygudur; gururlu olun!