Hayatta anlıyorsunuz ki, insanın reseti yok

Hata yaptınız diyelim bilgisayarınız kilitlendi.

Büyük ihtimalle tanıdığınız ya da tanımadığınız birinden virüs kaptınız.

Sonuçta bilgisayarınız kilitlendi.

Hemen resetliyorsunuz.

O da olmadı format attırıyorsunuz.

Bazı programları, yazdıklarınızı kaybetsenizde, tekrar aynı yerden başlayabiliyorsunuz.

İz kalmıyor,

Gelecek işlemleri etkilemiyor, ne güzel.

Ama yaşadığımız olaylar öyle değil.

Üniversite öğrenciliği yıllarınızda, size devamlı yemek yapmış, size arkadaş olmuş, okul anılarını paylaştığınız büyük annenizi kaybediyorsunuz.

İşinizden dolayı cenaze törenine bile gidemiyorsunuz.

Büyük anneniz, eski yaşadıklarınız, eski bayramlar, onunla çoşmalarınız, üzülmeniz, sevinçleriniz, size aldığı hediyeler hafizanızdan kolay kolay silinemiyor.

Çünkü hayatta anlıyorsunuz, insan bilgisayar gibi değil, “resetlerim” “yeni başdan başlarım” diyemiyorsunuz.

Kolay, kolay silinemiyor hafızamızdan bazı şeyler. Mıhlanıp kalıyor beynimize. Bundan rahatsızda olmuyoruz.

Ama kısaca anlıyorsunuz ki, hayatta insanın reseti yok.