Hayrabolu Kılıçlar Köyü

"Adını kalbime yaz" şarkısında olduğu  gibi, adı mutlaka yazılmıştır biryerlere:

Doğduğun günden beridir yazılan...

Bazen doğdun köy ismidir, bazende nüfusa kayıtlı olunan...

"Orda bir köy"dür kimi zaman...

Bulunduğun  yerden sana uzaklığı 150 km olsa bile,15 kez gitmişliğin olmayan...

***

Kılıçlar Köyü:

"Tekirdağ iline 55 km, Hayrabolu ilçesine 20 km,Kırklareli'nin Lüleburgaz ilçesine ise 17 km, uzaklıktadır.

Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır.

Köyün iklimi, kışları soğuk, yazları ise sıcak özelliklere sahip kara iklimidir.

Köyde, ilköğretim okulu vardır fakat kullanılmamaktadır o sebeple taşımalı eğitimden yararlanılmaktadır.

Köyün içme suyu şebekesi vardır ancak kanalizasyon şebekesi yoktur.

PTT şubesi ve PTT acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur.

Köye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır.

Yapımı 1987 yılında biten bir camii, köy konağı ve köy konağında misafirhanesi mevcuttur."

***

Kılıçlar köyüne dair benim kendi adıma söyleyecek çok fazla bir sözüm yok aslında...

Ama "adı bende saklı"misali hep aklımda,hep karşımda...

Neden fazla bir "söz söyleyemiyorum,sözün üstüne"...

Bir kere göç olayı buna sebeb.

Babamın,amcalarımın sonrasında dedem ve babaannemin  İstanbul'a göçü...

Bİr amcamda Almanya göç etmiş işçi olarak...

***

Çocukluğumdan köye dair hatırladığım; gaz lambalarının yandığı, elektriğin olmadığı bazı bayram günleri.

Şimdi İzi bile kalmamış ev ve evin köpeği...

Ama çok anılar dinledim sanki kendim yaşamış gibi...

Büyüklerimden en çoğunuda babamdan...

İşin doğrusunu söylemek gerekirse köyde bir "terk edilmişlik"havası var.

Tarlası olan ekip-işleyenlerden önemli bir bölümü kışı köyde geçirmezler.

Lüleburgaz'dadırlar genellikle...

Gençlerde kasabada, şehirlerde ekmeğinin peşinde birer göçer...

***

Şimdi emekli olan bir abimiz zaman zaman köye dair haberler getirirdi bana...

Yakın köylümüzdü ve işi gereğide sık sık gelip geçerdi köyümüzden...

Bundan birkaç yıl önce babamı köye-köyüne götürdüğümde anlatıyordu:

Boş arazideki bir zamanlar evlerinin olduğunu ve...

Kahvehanelerde onun yaşında ondan  yaşça büyük kimse yok gibiydi...

Yaşça ondan büyük olupta,gözleri iyi göremeyen biri onu sesinden tanıyabilmişti ancak...

Mezarlıkta; duvaklı mıydı yoksa insanın içini acıtan bir mezar taşı yazısı  mıydı ne aklımda kalan.

Sorduk öğrendik birilerinden:

Çok genç yaşta ölen bu genç kızın ablası uzak diyarlardan köye gelin gelmiş,ablasını ziyarete sık sık gelen ve hasta olan genç kız ölünce bu köye, Kılıçlar'a gömülmeyi vasiyet etmiş...