Her şeyden az, hiçbir şeyden çok

Sevda tozpembe olsa da ebruliydi aşkın rengi

Yüreğimde salındı hazanın ahengi

Mavi umutlar döküldü yüreğimden anne

Bu sarı gazellerle değil mi ruhumun cengi   

 

Yüreğimde şimşekler zamansız çaktı

Gözlerimden yağmurlar sağanak sağanak aktı

Karalardan karaymış sevda öğrendim anne

Yıldırım misali düştü gönlüme hicran kavurdu, yaktı

 

Mutluluk mu dedin anne o bir anlık

Bak kalbim kanıyor ılık ılık

Suçlu yine Eylül, üzülme sakın anne

Gün indi gözlerime her yer karanlık

 

Hadi yüzüm kolaysa yine gül

Ne olur solma, dur, mor sümbül

Güneş'i ört üzerime üşüyorum anne

Çoktan buz tuttu inancını yitiren bülbül

 

Her şeyden az hiçbir şeyden çok

Çektiğim dertlerin haddi hesabı yok

Öpsen de yaram geçmiyor anne

Ecel hasrete bulanan zehirli bir ok

 

Yasaklı bir aşkın ulaşılmaz kıblesinde

Bilmem ki bu hayatın neresinde

Kendimden vazgeçmiş bir haldeyim anne

Can çekişiyorum ölümün bendesinde

 

SİBEL UNUR ÖZDEMİR