Her Türk asker doğmuyor, her Türk'den asker olmuyor...

"Vatani hizmet; borçtur"
"Vatani hizmet; görevdir"
"Vatani hizmet; şandır”
“Vatani hizmet; şereftir"
"Vatani hizmet; namustur"...
- Biz böyle bilirdik, "biliriz..."

Veya; "vatana bir asker daha"
Veya; "hayırlısıyla gelir inşallah"
Veya: “vatan sana canım feda"
Veya; ……
- Derdik, "deriz..."

Bu onur verici söylemler, bu gurur verici temenniler artık yok.

- Onun yerine ne mi var?
- Ne ararsan o var...

Ortalık, bir şekilde kılıfına uydurulup askerlik yapmayıp/yapamayanlarla doldu.
- Hatta kaynıyor.
- Hatta moda oldu...
Hele ki, 'askerlik yan gelip yatma yeri değildir' tespitinden(!) sonra...
'Tören adım' ayak uydurma yarışı başladı sanki...

Bir zamanlar, "askerlik yapmayana kız verilmez" denirdi ya...
Şimdi öyle mi?
- Askerlik yapana...

Kısaca; eski Türkçe "su"yun suyunu çıkardılar.
Cılkını...
Yazdılar, çizdiler, karaladılar...

Kimi "şarkıcı", kimi "türkücü"
Kimi "tiyatrocu", kimi "siyasetçi"
Kimi "kulüp başkanı", kimi "futbolcu"
- Oyuncu...
"Milletvekili", "bakan oğlu", "parti başkanı", "başbakan oğlu"
- Kimi de "savcı"...

Kimi çeşit çeşit.
Kimi boy boy.
Kimi marş söyledi, kimi ağzına geleni...

Her şeydiler.
Her şey oldular.
Her şey yaptılar...

Ama "ben askerdeyken" diye başlayan bir cümle kuramadılar, böyle bir cümlenin sahibi olamadılar.
- Nasip...