Hiç gelmeyenlere

Kartalları emziren gökyüzünün bağrında
Gece gündüze evrilmiyor
Sabahlar uzak mı uzak
Gün doğsun artık, doğsun!
 
Yeter!
Sevgiyi alışveriş sananlara
Kendine dahi dost olamayanlara
Anlıyorum deyip anlamayanlara
Geleceğim yalanıyla avutanlara
Kahrediyorum; artık yeter!
 
Bazen bebek masumiyeti içinde
Bazen bilmişliğin bilmezliğinde
Hiç doğmamış yarınlara hasretle
Sevgi uğruna tutunduğum umut...
Doğsun artık, o gün doğsun, n'olur!