Hoş geldin sevgili…

Görmeye çalışıyorum seni ama her defasında aynı düş… Gidemiyorum, uzaklarda çalan bir siren gibisin yoksun birden biti veriyorsun. Işık görmeye alışık gözlerim, karanlığa mahkûm. Dilde aynı şarkılar aynı sözler. Aşk anlamını yitirmeye başlıyor. Geçmişi özlüyorum aşklarımı…

Akılda kalan düşüncelerle ilerliyorum, kentin en ıssız sokaklarında.
Barda bırakmıştım yitirdiğim umutları. Yoksundum aşktan.

Yeniden olabilirdi sevebilirdim düşünüyorum şimdi gözlerini aşk uzak değil.
Gözleri anlatılamayacak güzel, nerden çıka gelmişti? Ay düşüyor saçlarına, beni vuruyor rüzgâr savurunca o ay düşen saçlarını. Savruluyorum kentin ıssız sokaklarında.

Yeni bir gece, yeni bir aşk, bir düş daha gördüm… Olamayacaktı diğerleri gibi. Hep sözde kalacaktı. Yalnızlığa alışan yüreğim yine umut edecekti.

Aşka merhaba dedi ruhum hazırdı acılara. Aşk hoş geldin hasretim sevdam… Ruhum gözlerinde gözlerin yüreğimde ben sende mahkûmum.

Ey adına şiirler yazdığım, beni yaşama bağlayan düşlerim sende hoş geldin. Adını haykırdığım sevda yine seni anacağım trenlere, kuşlara ben seninle varım sende benimle.

İçimde dolanıyor duyguların ey sevgili sen içimdesin artık. Tırnaklarımda, avuçlarımın içerisinde senin kokun var sevgili ben seninle varım artık.

Omuzum da senin yükün var. Tenimde senin sıcaklığın. Yüreğimde senin aşkın var ey sevgili ben senle varım…

Kapalı kapılar ardına kadar açık, ışıklar odamda. Sen varsın adın var, kokun var, sen varsın ben varım aşkımız var…

Kaç zaman oldu sen olmayalı nasıl çıkar geçen zamandan şimdiye kalan hasretliğin telafisi bilir misin sevgili?

Ben varım sen varsın aşk var.

Hoş geldin tekrar sevgili, yüreğim senli…