Hoşçakal Diyojen...

Bir Kemal Öncü geçti bu dünyadan azda olsa tanıdığım.

68 Kuşağının temsilcilerindendi sevgili Diyojen... O'nu Zap Suyu Gençlik Köprüsü yazılarıyla tanımıştım ve sonrasında severek, buradan ya da bloğundan okur; arada birşeyler yazardım, arada da beni okur bir şeyler yazardı.

Ama her vefat haberinde olduğu gibi keşkeler üşüştü bir anda..." Keşke daha çok tanıyabilseydim, yazılarına olan beğenimi daha çok ifade edebilseydim ..." gibi...

Datça'ya ve eşine olan tutku derecesindeki sevgisiyle, ciddi yazılarına dahi kattığı ironiyle hatırlayacağım onu. Çok erken ve ani bir gidiş oldu diye düşündüm bu sabah okuduğumda vefat haberini. 68'li Kemal için cızzz etti yüreğim " daha erkendi ya" dedim bir anda...

Daha sonrada geride kalanların nasıl katlanacaklarını düşündüm... Burdaki yazılarından ve kendi bloğundaki yazılarından okudum, arada mail ler yollamışız birbirimize onlara baktım, en son 12 Mart' ta bir yazı eklemiş " Akla Ziyan Haki Sorular " ve sorulan bir soruya cevabında görünür bir rahatsızlığı olmadığını belirtmiş..

Düşününce bu dünyada güzel işler yaparak, kalıcı izler bırakarak, istediğince yaşayarak, paylaşarak ve kaçınılmaz sonunda böyle aniden habersizce olmasının en istenilesi bir dünya yolculuğu olduğuna karar verdim.

Eşi, ailesi, sevenleri, yazıları, kitapları, rakı sofrası ve Datça bu gün uğurluyor onu sevdiği topraklara karışmaya...

Hoşçakal Sevgili Diyojen... Hoşçakal Kemal arkadaş, umarım gittiğin yerde, daha yaşanılası bir dünyada yeni bir yolculuğa başlarsın...

Sevtap Özkahraman