Hubris Sendromu (kibir sendromu) veya Tanrısal Ego nedir? Kimlerde görülür?

Gelin, sizinde yakından tanık olduğunuz bir olay hakkında uzmanlar ne diyor bir bakalım.

Konumuz Hubris Sendromu diğer adı, Kibir Sendromu.

Genelde politikacılarda görülen bu rahatsızlık, “Tanrısal Ego” olarak da adlandırılıyor.

İlk kez İngiliz psikiyatrisler David Owen ve Jonathan Davidson tarafından dile getirilen bu sendrom, 2010’da tıp dergisi  Brain’de anlatıldı.

Bu iki uzmana göre:

Olay, bir tür “güç zehirlenmesi” ve diktatör eğilimli liderlerin, Hubris Sendromu’na özel bir yatkınlıkları var.

Demokratik ülkelerde tekrarlayan seçim zaferleri de, liderlerin Hubris Sendromu hastalığına yakalanma olasılığını arttırıyor.

Tanı koyabilmek için 14 bulgudan, 3 veya daha fazlası bir liderde mevcutsa; o kişi hasta sayılıyor. Bulgular şöyle sıralanıyor:

Hubris Sendromu’nun bulguları: 

·Dünyayı, güç kullanımı yoluyla kendini yücelteceği bir yer olarak görüyor.

·Öncelikle kişisel imajını geliştirmek amaçlı hareket etme eğilimi sergiliyor.

·Görüntüsü ve ifadeleri ile orantısız bir endişe içinde bulunuyor.

·Mevcut faaliyetleri ile ilgili konuşurken, bir mesih gibi yücelme - yüceltilme eğilimi taşıyor.

·Kendisini, ulus veya mensubu bulunduğu kuruluşla bir tutuyor.

·Konuşmalarında  saltanat ailelerine özgü “biz” ifadesi kullanıyor. 

·Aşırı özgüven gösteriyor.

·Kendisi için öteki olan grubu açıkça hor görüyor.

·Diğer insanlar ya da iş arkadaşları gibi sıradan bir mahkemeye değil de sadece tarih ya da Tanrı gibi bir üst iradeye karşı hesap verebilir olduğu duygusunu taşıyor.

·O üst iradenin yargılamasında, haklı çıkacağına dair sarsılmaz bir inancı var.

·Gerçeklik ile bağı kopmuş...

·Pervasız, tezcanlı, vesveseli, huzursuz… Dürtüsel eylemler sergiliyor.

·Davranışlarının sonuç ve maliyetlerinin dikkate alınmasını önlemek için, uygulamalarını ahlâk, dürüstlük, inanç hakkında “geniş tasavvurlarına” dayandırıyor.

·Aşırı özgüveni ve işlerin ters gidebileceği düşüncesinden yoksun olması, uygunsuz politikalar oluşturmasına neden oluyor.

Bir başka uzman, İrlandalı nöropsikolog Prof. Dr. Ian Robertson.

Şöyle diyor Robertson: “Güç ve başarı. Bu ikisi, insanlık tarihi boyunca beyinde değişiklik yaptığı bilinen en güçlü haplarıdır. Kaldı ki hiçbir insanın beyni, bu iki ilacın yarattığı değişikliğe karşı direnemez ve bir daha eskisi gibi kalamaz.”

Robertson, ünlü kitabında da (The Winner Effect: The Science of Success and How to Use It) şu notları düşüyor:

“Gücün beyin üzerindeki etkileri, kokain benzeri uyuşturucularla benzerlikler taşır: İkisi de beynin ödül ağında dopamin faaliyetlerini arttırarak beynin işlevini belirgin şekilde değiştirir. Bu değişiklikler aynı şekilde korteksi de etkiler ve düşünce şeklinde devasa farklılıklar yaratır.”

Olay bu…

Yakın çevrenize şöyle bir bakın ve böyle bir hastalığa yakalanmış ünlü birileri var mı?