Hüznümün çiçekleri

Samimiyetimin, samimiyetsiz kıskançlığıyla karşılık verdiğisin sen bana. İçimde dopdolu heyecanları yaşar ve hayranlıkla izlerken, çocuk gözlerle, şeffaf ve bir o kadar sıcak dostluğumla beynimde yer eden yanyana kurdugun cümlelerindeydi kendimi bulmuşluğum... Kuramadığım cümlelerin, anlatamadığım deli doluluğun, anlatamayacağım sevinçlerimin heyecanlarımın dışa vurumu olmuştun... Ben, hüznümü alıp senin dallarına bağlamıştım, yaralarımı iyileştireyim, senin yaralarına da iyi gelir belki diye. Geç kalmışlıklarım oldu sanmıştın sen. Oysa sana göre daha çocuktum ben. Sen her mevsimim olmuştun... Yazım, kışım, baharım. Karlar altında güneşler açtıran, haziranın o sıcağında karlar yağdıran benliğime...

Senin çocukluğunla, benim çocukluğumun kavgaları gibi oldu bu yaşadıklarımız. Tek bir fark var şimdi. Çocukluğumda ettiğim kavganın bir dakika sonrası yoktu. Nedeni, sonucu... Unutulur giderdi o oyun karmaşası içinde. Şimdiki kırgınlıklarım, kızgınlıklarım geçer mi bilmem. Bu hayal kırıklarım , bu can kırıklarım. Şimdilerde o kadar kolay olmuyor bir dakika öncesini unutmak. Uzak geçmişi unutamıyorum ki yakın geçmişi unutayım. Çocukluğum ellerimde yaşlanıyorum.

Ey sen hüznüne çiçekler bağladığım kadın. Bildiğim hayal gücümde, bildiğim cümlelerle yaşıyorum hayatımı ben. Kendi halinde, elma şekeri tadında. Sıcak samimi gülen bir yüzüm var benim her daim kötülükleri elinde hazır bulunduran herkese karşı. Her yediğim tokatta dudağımdaki kanı silip gerek arkama bakmadan, gerek gözlerindeki o pişmanlığı görebilmek adına dikerek gözlerimi dünyaya, içimdeki düğümleri çözerek bir adım daha atıyorum hayata doğru.

Hayatı çözebildiğim düğümlerim kadar yaşıyorum yani... Bir yanımda çocukluğumdan kalma aşkla bağlandığım, benden hiç gitmeyen şefkatli bir el, diğer yanımda kendi varlığımdan daha değerli olan kocaman gözlü bir küçük ben ile...

Sen... Hüznüne çiçekler bağladığım kadın...
Belki henüz çiçek açmadı suladığın sevdaların.
Belki mevsimlik çiçeklerdi gördüklerin.
Yazın, kışın, baharın...
Belki sen benim bağladığım çiçekleri açtı sandın...

Hayat, 4 mevsim çiçek açtıran sevdalar yaşatsın sana.

Ben yine hüznümü bağlıyor olacağım senin dallarına ...