İçimde gittikçe büyüyen anılar yumağı(Son Bölüm)

Geldik öykümüzün sonuna.

Ayşe gözlerini açtığında etrafında bir sürü yüz gördü. Hayal meyal görüyordu etrafındaki çehreleri. Bulunduğu ortam çok aydınlıktı. Heryer beyazdı. Sanırım öldüm, cennetteyim diye düşündü birden.

Tam o sırada bir yatakta yattığını farketti. Yatağın etrafında bir sürü insan vardı ve hepsi ona bakıyorlardı.Aralarında  tanıdık yüzler gördü. Okul arkadaşları idi yatağın çevresinde ona bakanlar. Bir yandan da 'Kendine geldi, uyanıyor.'diye müjdeliyorlardı birbirlerine.

Galiba ölmedim diye mırıldandı. Tam bebeğini  soracaktı ki yatağın yanındaki beşiği ve içinde yatan canlıyı gördü. Sanırım yavrusu yaşıyordu. Zira ölse niye yanına yatırsınlardı.

Konuşacak takadı yoktu. Ağzından çıkan sözleri duymak için çevresindekiler yatağa iyice eğilmişlerdi. Tam o sırada annesinin yüzünü gördü.

Bodrum odasını, çektiği acıları ve en son bayılırken gördüğü Zeki'nin gözlerini anımsadı birden. Kan kaybından bayılmış halde onu bulan arkadaşlarının nasıl hastaneye yetiştirdiklerini, annesine nasıl telefon edip gece otobüsü ile gelmesini sağladıklarını ve ona kan vererek nasıl yaşama döndürdüklerini bilmiyordu henüz.

Bir tek şeyi anlamıştı. O ve bebeği yaşıyordu.Annesi ona kızmamıştı. Ellerini tutmuş, yaşadığına şükrediyordu yaşlı gözlerle. Anneciği 'Herşey halolur yavrum, yeterki sen yaşa' .diye söyleniyordu bir yandan.

Kendini çok mutlu ve güçlü hissetti  birden. Bu arada gözü hastane odasının kapısına ilişti. Kapıda bir çift güzel göz ona bakıyordu. Yaşlarla dolu bir çift güzel göz. Zeki'nin gözleri. Ama bu sefer bayılırken gördüğü gibi, hayal değil gerçekti bu gözler.

Zeki kapıdan ona af dileyerek , sevgi ile bakıyordu aynen ilk günlerdeki gibi.

Bu öykümü geçen günlerde okuduğum bir gazete haberinden esinlenerek yazdım. Haberin sonunda arkadaşları tarafından evde aşırı kan kaybetmiş olarak bulunan genç kızın hastaneye götürülürken can verdiği, bebeğin ise bulduklarında ölü olduğu yazıyordu.

Öykümün ilk bölümlerini okuyan dostlarım öykünün sonunun mutlu bitmesini diledikleri için ben de  mutlu sonla  bitirdim.

Umuyorum ki bütün öyküler mutlu bitsin.