İlaçların sihri içeriğinde değil, ilaçları kullananların zihninde yatar

Plasebo denilen, ilaç olmadığı halde hastaya ilaçmış gibi verilen boş hapların etkisini bilir misin? Aktif hiç bir özelliği olmayan bu boş hapların, deneylerde hastalar üzerinde çoğu kez kesin etkiler yaptığı görülmüştür.

Kanayan ülseri olan bir grup hasta üzerinde, çarpıcı sonuçlar veren bir plasebo çalışması yapılmıştır. Hastalar iki ayrı gruba bölündüler. Birinci gruba, hastalığı kesinlikle iyileştirecek yeni bir ilaç verildiği açıklandı. İkinci gruptakilere, etkileri hakkında çok az şey bilinen bir ilacın, kendilerine denenmek üzere verildiği söylendi. İlk grupta hastaların %70'inde önemli oranda iyileşme görüldü. İkinci grupta bu oran sadece %25 idi. Her iki gruba da tıbben hiç bir özelliği olmayan boş ilaçlar verilmişti. İki grup arasındaki iyileşme düzeyleri arasındaki farkı yaratan şey: Onlara söylenenleri kabul ederek yani inanç olarak benimseyerek iyileşme sürecini tetiklemeleridir. "Birinci gruba hastalığı kesinlikle iyileştirecek bir ilaç" dendiği için hasta ilacı içerken, vücuduna "kesinlikle iyileşme" sinyali gönderdi. İkinci gruptaki hastalara ise; "hakkında çok az şey bilinen bir ilaç" dendiği için, ilacın iyileştime etkisinden emin olmadıkları için, vücutlarına karışık, çelişkili (Bu ilaç beni iyileştirebilir, ya iyileştirmezse? Bu ilaç beni iyileştirmeyebilir, ya iyileştirirse?) sinyaller gönderdiler.

Zararlı etkileri bilinen ilaçların üzerinde yapılan çalışmalar daha da çarpıcıdır. Bu hastalara zararlı ilaçların kendilerinde olumlu sonuçlar vereceği söylendiğinde; gerçekten onlar üzerinde bu ilaçların neden olduğu hiç bir hastalığa rastlanmamıştır.

Dr. Andrew Weil de çalışmalarında uyuşturucunuın hemen hemen uyuşturucu kullananın beklentileriyle aynı etkiler gösterdiğini bulmuştur. O, bir doz amfitamin verilen bir kişinin kendisini yatışmış ya da barbiturate verilen bir kişinin kendisini uyarılmış hissedebileceğini keşfetti. Yani bu ilaçların normalde gösterdikleri etkinin tam tersi bir etki gösterebileceğini tespit etti. Dr. Weil, "İlaçların sihri içeriğinde değil, ilaçları kullananların zihninde yatar! " şeklinde bir sonuca ulaştı.

Hayrete düşürücü deney sonuçları bunlar değil mi? İlacın etkisinin, aslında kullananın kendi zihninde yarattığı inanca bağlı olduğunu öğrenmek hayatındaki hastalık-iyileşme kavramlarına bakış açını kökünden sarsmış olmalı... Sarsmalı da... Benim bakış açımı kökünden sarstığı için ilaç kullanmayı hayatımdan çıkaralı çok uzun zaman oldu. İlaca ihtiyacım olmadığını biliyorum. Herhangi bir rahatsızlık hissettiğimde, kendi kendime soruyorum: "Bedenim bu rahatsızlıkla bana ne anlatmaya çalışıyor, bana ne mesaj vermeye çalışıyor? "Acaba öfkelendiğim, kaygılandığım, bir şeyler çok fazla üzüldüğüm için mi bedenimde ağrı , acı, vs hissediyorum? " diye sorarım kendime. Cevabı da gelir zaten. Hemen olumsuz duyguları çok uzun süre sürdürdüğüm zamanlar gelir gözümün önüne. Çabucak yaptığım şeylerin vücudumda yarattığı etkinin farkına varırım ve böylece hastalığı daha başındayken kurutmuş, yok etmiş olurum.

Bunu isteyen herkes başarabilir. Sadece başarabileceğine inanmalısın. İçinde ne olduğunu bilmediğin bir sürü madde olan ilaçların seni iyileştireceğine inanabiliyorsun da, bedenindeki varlığı kesin olarak ispatlanmış olan mükemmel bağışıklık sisteminin yani harika koruma sisteminin seni ilaç kullanmadan, kendi gücüyle iyileştireceğine neden inanmayasın?

Mükemmel zindelik, gençlik, canlılık senin elinde...

http://gozleriniiyilestirebilirsin.blogspot.com/